BAL ŚWIĄTECZNY

Liliana Shepard · 2017-12-29 13:06:04

Przeszłyśmy nieco na bok, gdzie tak dużo ludzi się nie kręciło. Wyprostowałam się.
-Liliana Shepard - przedstawiłam się oficjalnie, wyciągając w jej kierunku prostą w łokciu rączkę. - Przyjechałam kilka dni temu i jestem oficjalnym uczniem - oznajmiłam.

Linör Eliasson · 2017-12-29 13:13:10

- Linör Eliasson - normalnie byłoby dla mnie zabawne to jak oficjalna ta mała jest, ale jedynie lekko zestresowana potrząsnęłam jej ręką za lekko i za szybko. Zmieniłam szybko temat - Nie jesteś trochę... Za młoda? - Spróbowałam najtaktowniej jak potrafiłam, ale i tak zabrzmiało to głupio.

Liliana Shepard · 2017-12-29 13:20:00

- Najwidoczniej nie - odparłam z lekka urażona, choć niepotrzebnie. Przecież naprawdę byłam mała. Wzięłam głęboki oddech. - Uczyłam się w domu ale potrzebna mi była... - skrzywiłam się prawie nieznacznie. - ...zmiana.
Pomyślałam o słowach pani dyrektor: "grozi jej niebezpieczeństwo, w akademii jej zapewnimy ochronę i opiekę". Przełknęłam ślinę. Nie powinnam była wtedy podsłuchiwać. To było bardzo złe. Wciąż źle się z tym czułam, w dodatku świadomość, że naprawdę mogło mi się coś stać przerażała mnie. Bo co ja niby zrobiłam?!

Linör Eliasson · 2017-12-29 13:37:15

Zmiana. Wiem coś o tym.
- Chcesz... - Chciałam zaproponować jej ponczu, ale szybko odłożyłam kubek na miejsce, kiedy doszła do mnie woń alkoholu. - Jest tu coś bezalkoholowego? - Mruknęłam pod nosem, rozglądając się po sali. Musi coś być. Ktokolwiek wpadł na pomysł tego „żartu”, raczej nie zamierzał upić... Dziecka? Prawda? Przełknęłam ślinę i na sekundę dłużej niż normalnie, zamknęłam oczy, aby się uspokoić. - Piłaś już coś? - Dodałam głośniej, najspokojniej jak potrafiłam w tej sytuacji.

Liliana Shepard · 2017-12-29 13:40:03

- Rozluźnij się, Linor - zaproponowałam, widząc napięcie w jej oczach. - Tak piłam. Na stole, od drzwi po prawej jest smaczny poncz - wytłumaczyłam. - Ktoś mi mówił, że podobno będą jeszcze jakieś soki i jest herbata - powiedziałam spokojnie.
Przechyliłam lekko głowę na bok i marszczyłam nosek, przyglądając się blondynce.

Linör Eliasson · 2017-12-29 13:48:24

Wciągnęłam powietrze przez nos i rozluźniłam ramiona. Liliana jest całkiem kumata. Bardziej ode mnie.
- Ja w sumie też napiłabym się czegoś bez alkoholu... Zaprowadzisz mnie? - Spytałam już pogodniej.

Liliana Shepard · 2017-12-29 13:51:56

Uśmiechnęłam się.
- Jasne, Linor, chodź - powiedziałam ruszając w tamtym kierunku.
Moja niebieska sukienka przy każdym ruchu szeleściła i powiewała, bardzo mi się to podobało! Pierwszy raz rodzice pozwolili mi samej wybrać nowe ubranie.
- Czy jesteś tu od niedawna? - zagadałam, gdy ona się nie odzywała.

Linör Eliasson · 2017-12-29 14:02:27

Przytaknęłam.
- Myślę, że nie wiele dłużej od ciebie - odpowiedziałam na jej pytanie, podając nam bezalkoholowy poncz. - Jesteś z Anglii?

Liliana Shepard · 2017-12-29 14:06:27

- Tak, wychowałam się w Londynie - odparłam, odbierając od niej kubeczek. - Ty nie jesteś z Anglii - stwierdziłam, uśmiechając się lekko. - To skąd? - dopytywałam, patrząc na nią.

Linör Eliasson · 2017-12-29 14:09:56

- Ze Szwecji - powiedziałam z uśmiechem na myśl o domu. - Miałam kawełek drogi i szczerze mówiąc, trochę tęsknie. Powietrze jest trochę bardziej rześkie.

Liliana Shepard · 2017-12-29 14:18:40

Zaśmiałam się, obejmując obiema dłońmi kubek.
- Szwecja jest łada - stwierdziłam. - Taka bajkowa, a przynajmniej tak ją zapamiętałam i nie chce burzyć tych wspomnień - mruknęłam. Wzięłam głęboki oddech. - Też bym tęskniła.

Linör Eliasson · 2017-12-29 14:42:23

Roześmiałam się.
- Jest bajkowa. Przede wszystkim miasteczko, w którym się wychowałam. Jest tak malutkie, że w tygodniu, w godzinach pracy i szkoły jest całkowicie puste. Wygląda wtedy trochę jak widmo. - Parsknęłam na to wspomnienie, kiedy wagarowałam przez brak kogowliek miałam zawsze wrażenie, że ktoś mnie śledzi. - Anglia też ma swój urok, ale jest bardziej... Masywna. To chyba dobre slowo.

Liliana Shepard · 2017-12-29 15:53:04

Pokiwałam głową.
- Taak, to prawda. Tu ciągle jest ruch, a w Londynie tłok potrafi być naprawdę duży. Masy ciał przelewające się ulicami - zacytowałam swoją mamę. - Tata mówi, że duże miasta żyją szybciej, a małe godniej - podsumowałam.
Przyjrzałam się blondynce.
- Przebyłaś długą drogę, chyba nie tylko ze względu na poziom nauczania w Anglii - zasugerowałam.

Linör Eliasson · 2017-12-29 16:07:20

- Dostałam list - powiedziałam powoli. - Ty pewnie też.
Nie widziałam innej możliwości. To jest szkoła średnia. To, że miała gen, wydawało się jesdyną możliwością. Przerażała mnie myśl, że ta mała będzie brała udział w tej dziwnej walce z tym gościem. W tym wieku nie powinna zajmować się takimi rzeczami.

Liliana Shepard · 2017-12-29 16:09:27

- Ja również, ale dopiero teraz mogłam tu przyjechać. To była trudna decyzja - wyznałam, lekko zawstydzona. Rozejrzałam się na boki.

Linör Eliasson · 2017-12-29 16:15:56

- Ja jak tylko go dostałam, przyleciałam najbliższym samolotem - westchnęłam, patrząc w tym samym kierunku co ona, ale nic nie zauważyłam. Upiłam jeszcze mały łyk ponczu. Na mój gust był za słodki. - Chociaż w moim przypadku decyzja zależała tylko ode mnie, u ciebie pewnie nie tylko - to było dziwne. Miała pewnie nie więcej niż dziesięć lat, a mówiła jakby była zdecydowanie starsza.

Liliana Shepard · 2017-12-29 16:23:22

- Rodzice chcą mojego dobra. Bali się - powiedziałam, a w myślach dodałam: a ja wciąż się boje. - Na szczęście pani dyrektor zgodziła się na parę miesięcy odwleczenia tego. Zdążyliśmy wszyscy zaakceptować - wytłumaczyłam, mówiąc wyraźnie, choć miałam ochotę mówić coraz ciszej, jedna się powstrzymałam.

Linör Eliasson · 2017-12-29 16:30:00

- To wspaniale - uśmiechnęłam się. To zapewne co chce usłyszeć. - A jesteś podekscytowana, czy tęsknisz za domem?

Liliana Shepard · 2017-12-29 16:35:33

- Wszystkiego po trochu - przyznałam szczerze. - Choć myślę, że "tęsknota" za domem jeszcze mnie nie dotyczy, gdyż mieniło perę dni - stwierdziłam, wzruszając lekko ramionami. - Więc, bardziej przewyższa ekscytacja. Jestem raczej nastawiona do tego entuzjastycznie... A przynajmniej staram się myśleć o tym pozytywnie, choć wiem, że dzieją się złe rzeczy - powiedziałam z lekkim bólem i przejęciem w głowie.

Linör Eliasson · 2017-12-29 16:40:21

Zobaczyłam, że trochę zmęczyła się tą rozmową, więc skorzystałam z szybkiej i wesołej muzyki.
- Chcesz potańczyć? - Uśmiechnięta, pokazałam ruchem głowy parkiet.

Liliana Shepard · 2017-12-29 16:42:50

Przełknęłam gule w gardle.
- Jasne! - powiedziałam najradośniej jak byłam w stanie na tą chwilę. Odstawiłam kubek i złapałam Lionor za dłoń ciągnąc ją na parkiet z rozbawieniem wymalowanym na twarzy.
- Dziękuję - mruknęłam jeszcze, a potem zaczęłyśmy tańczyć.

Seth Reyes · 2018-01-01 22:44:50

Uśmiechnąłem się lekko i obróciłem ją w tańcu.
- Mówię szczerze. Jesteś chyba jedyną osobą w tej Akademii, z którą mogę... normalnie rozmawiać i nie przejmować się niczym. Nie wiem. - Wzruszyłem ramionami. - Ufam ci, a bardzo trudno jest tutaj komukolwiek zaufać.
Albo w sali było gorąco, albo ja po prostu się rumieniłem. Może po trochu z obu.
- Piosenka się zaraz skończy. Chcesz może wyjść ze mną na balkon? Za dużo zamieszania jak na taki czas.

Agnes Vogel · 2018-01-01 22:49:03

Ufa mi. Cieszy się z rozmowy ze mną. Nie wiem, czemu na te kilka faktów tak bardzo się ucieszyłam. No dobra, wiem dlaczego...
- Jasne... Poza tym ktoś musi się upewnić, czy nic sobie nie zrobisz - pokuwałam powoli głową. - W twoim stanie mógłbyś się potknąć, albo upaść i coś sobie zrobić...
Agnes, to doprawdy niepotrzebne argumenty. Sam Cię zaprosił.
- ... Też się chyba muszę przewietrzyć - westchnęłam.

Seth Reyes · 2018-01-01 23:03:47

Pokręciłem głową rozbawiony.
- Agnes, ja naprawdę nie jestem pijany. Wiem, kiedy jestem i uwierz mi, nie w tym momencie. - Spojrzałem na nią trochę łagodniej. - Ale jeśli chcesz, możesz tak sobie tłumaczyć to, że cię o to poprosiłem.
Piosenka przeszła w miarę płynnie w szybszą muzykę, do której jednak nie chciałem tańczyć.
- Idziemy?

Agnes Vogel · 2018-01-01 23:10:22

Porumieniałam.
- Tak, tak... - pokiwałam głową, nadal trzymając go za rękę. Nie puściłam jej.
Ruszyłam w stronę drzwi tarasowych, rzucając ostatnie spojrzenie na salę. Zobaczyłam Lükexa stojącego obok chłopaka, z którym tańczyłam więc uśmiechnęłam się do nich przelotnie.
Gdy wyszliśmy na zewnątrz, przypomniałam sobie, że mamy zimę i nawet bez śniegu, który od dawna musiał leżeć w Niemczech, było zimno.
Puściłam dłoń Setha, by utulić się ramionami, co niewiele zmieniało.

#251 2017-12-29 13:06:04

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#252 2017-12-29 13:13:10

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#253 2017-12-29 13:20:00

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#254 2017-12-29 13:37:15

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#255 2017-12-29 13:40:03

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#256 2017-12-29 13:48:24

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#257 2017-12-29 13:51:56

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#258 2017-12-29 14:02:27

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#259 2017-12-29 14:06:27

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#260 2017-12-29 14:09:56

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#261 2017-12-29 14:18:40

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#262 2017-12-29 14:42:23

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#263 2017-12-29 15:53:04

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#264 2017-12-29 16:07:20

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#265 2017-12-29 16:09:27

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#266 2017-12-29 16:15:56

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#267 2017-12-29 16:23:22

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#268 2017-12-29 16:30:00

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#269 2017-12-29 16:35:33

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#270 2017-12-29 16:40:21

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#271 2017-12-29 16:42:50

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#272 2018-01-01 22:44:50

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#273 2018-01-01 22:49:03

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#274 2018-01-01 23:03:47

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

#275 2018-01-01 23:10:22

Odp: BAL ŚWIĄTECZNY

Stopka