Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

Saint Ununquadium · 2018-04-10 17:39:43

Odbiega od głównej alejki w mieście. Jest trochę schowana. Właściwie nic tutaj nie ma, poza domami. Jeśli przejdzie się na jej koniec, nie ma tam dosłownie nic

Wiadomość dodana po 11 min 45 s:
Dzięki Agnes wiedzieliśmy gdzie mamy się przenieść, jak daleko, oraz jak szybko musimy zniknąć. Wiedziałem, jak Niemka cierpi wyszukując tych informacji, więc z bardzo dużą uwagą słuchałem co mówi. Nie zamierzałem zmuszać ją to powtarzania.
Na szczęście miała Setha. Chyba pół akademii wiedziało, że właśnie nią, profesor Reyes opiekuje się najuważniej. Tara mówiła, że słyszała w korytarzu odgłosy bliższych relacji niż uczeń-nauczyciel, ale nie miałem zamiaru jej uwierzyć. Upierałem się, że między profesorem Reyesem, a Agnes może być najwyżej szczerze zauroczenie, przemieniające się powoli w coś więcej. Chyba za dużo plotkowałem z Tarą ostatnio na temat życia uczuciowego ludzi w akademii.
Westchnąłem, czekając w pomieszczeniu z chronografem na Ren. Gdy przyszła, naturalnie nie była sama.
- Dobry wieczór, profesorze Honest - powitałem mężczyznę, który mimo obecności ukochanej, nadal łypał na wszystko podejrzliwie. - Obiecuję zadbać o ciocię - zapewniłem z uśmiechem.
Zauważyłem jak dłoń Rogera zaciska się na dłoni Ren. Jednak wtedy ciocia odsunęła się od Honesta. Pocałowała go tylko lekko w usta i ruszyła do urządzenia, a ja za nią.
- Trzy dni - oświadczyłem, sprawdzając ustawienie. - Jerome wchodzi do zaułka, by przenieść się do swojej kryjówki. Używam perswazji by go zatrzymać, a ty bombardujesz go silnymi emocjami. Przytrzymam go, pobierasz krew... - przełknąłem ślinę. Nie lubię krwi. - ... a potem wracamy jak najszybciej. Trzy minuty...
Westchnąłem głośno, by jeszcze raz wszystko sobie powtórzyć, a następnie spojrzałem na ciocię.
- Gotowa?

Ren Endicott · 2018-04-10 18:21:06

Gdy Saint zapytał popatrzyłam na Rogera. Wciąż był pełen niechęci do tego. Ktoś musiał to zrobić, ale według niego tym kimś nie musiałam być ja. Jedak nie mógł się spierać ze mną w nieskończoność. I tak bym nie zmieniła zdania co do tego zadania.
- Gotowa - odparłam, patrząc na białowłosego chłopaka.
Ustawiłam datę na urządzeniu i miałam dosłownie trzy sekundy zawahania. Podróż w przyszłość nie była niczym przyjemnym. Nawet jeden dzień w przód wprawiał w dyskomfort, a my musieliśmy przeskoczyć trzy. Skutki tej podróży na pewno będzie widać po nas po powrocie. Ale wszystko pójdzie zgodnie z planem. Byle by spędzić tam jak najmniej czasu.
Poczułam ukucie w palec, a wir czasu wciągnął mnie do środka. Miałam jedynie nadzieję, że moja niepewność nie była zbytnio widoczna i Roger nie będzie jeszcze bardziej zdenerwowany niż wcześniej.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 18:51:08

Miałem wrażenie, że już to kiedyś przeżyłem. Podróż 'do przodu'. Nic miłego.
- Trzy minuty - wydyszałem, prawie upadając i łapiąc Ren za ramię, by i ona była stabilna. - Chodź, tutaj - poprowadziłem ją za róg uliczki, z której miał wyjść Jerome.
Przygotuj się. Zbierz całą swoją perswazję. Nich Jerome stanie jak wryty i daj czas Ren. Jej atak będzie mocniejszy, podobno pracowali nad tym z Honestem.

Ren Endicott · 2018-04-10 19:02:14

Obraz mi się rozmazał ale stałam w miarę stabilnie. Mimo wszystko byłam wdzięczna Saintowi za pomoc w utrzymywaniu równowagi. Oparłam się o ścianę, czując przyłączający ciężar rzeczywistości w jakiej się znaleźliśmy.
- W porządku? - spytałam szeptem chłopca, patrząc na niego z troską.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 19:06:52

Pokiwałem głową z zaciśniętymi ustami.
- Zbieram siły - wyjaśniłem, starając się usłyszeć kroki Jerome. Choć w uszach mi trochę szumiało...
Nie, skup się. Pół minuty i zaraz tędy przejdzie. To nasza szansa, a przynajmniej najlepsza jaką widziała Agnes. Od pozostały miała ataki lękowe...

Ren Endicott · 2018-04-10 19:13:53

Również kiwnęłam głową i już nic więcej nie mówiłam.
Zacisnęłam pięści i oddychałam najciszej jak umiałam aby nie zagłuszyć niczego. Widziałam pełną skupienia twarz chłopaka i byłam dumna z niego. Wiedziałam jakie to trudne w tej chwili.
Usłyszałam ciche kroki, a mój żołądek się ścisną się gwałtownie. To był ten moment. Kiwnęłam głową na Sainta.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 19:18:29

Wziąłem głęboki oddech i szybkim krokiem wysunąłem się zza rogu, tuż tuż na przeciw Jerome.
- Stój - włożyłem w te słowa wiele, wiele energii. Tyle ile miałem po tak długim czasie.
I faktycznie mężczyzna stanął w miejscu jak wryty. Nasza szansa! Ren!

Ren Endicott · 2018-04-10 19:32:41

Wyszłam zaraz za Saintem, prawie depcząc mu po piętach. Jerome stanął jak wryty, a ja nie tracąc czasu, wraz z wydechem, wypuściłam energię szmaragdu.
Nie cierpiałam tego robić. Wdzieranie się do cudzego serca było dla mnie czymś okropnym, nigdy nie chciałam używać szmaragdu do złych celów. Tym razem jednak musiałam to jakoś przeboleć. Byłam zdenerwowana tym, do czyjego serca będę miała wzgląd, nie chciałam tam zaglądać, aczkolwiek było to nieuniknione. W mężczyźnie kryło się mnóstwo nienawiści i złości, a ja szukałam czegoś co mogło by go oszołomić i zwalić z nóg. Jednym słowem szukałam tego, co by go zraniło, możliwe że bardzo.
Czułam jak kamień rozgrzewa się, gdy korzystam z jego mocy. Zacisnęłam zęby, a Saint ruszył w kierunku Jeromie.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 19:36:23

Czułem się jak w spowolnieniu. Udało mi się wyminąć Jerome i złapać go za szyję. Nie ruchumiłem go, ale wiedziałem, że każdego innego dnia byłoby to niemożliwe. Nadal się nie wyrywał.
- Ren... krew... - warknąłem, czując upływający czas. Zostało tak niewiele, nie wiem jak długo Jerome będzie nieruchomo, a jeśli skrzywdzi Ren...

Ren Endicott · 2018-04-10 19:44:58

Pomimo, że podbiegłam to wydawało mi się to strasznie mozolne. Miałam wrażenie jakbym była zanurzona w wodzie po pas i ledwo co szła. W międzyczasie sięgnęłam do kieszeni kurtki, wyciągając strzykawkę i igłę, którą musiałam zamontować.
Mam znaczący problem ze skupieniem się nad panowaniem nad energią kamienia i Jerome zaczyna się powoli wiercić w uścisku chłopaka, wracając do siebie. Szlag by wziął ten przeklęty szmaragd i jego wieczne kaprysy!
Wbiłam igłę w skórę mężczyzny.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 19:47:39

W momencie, gdy igła biła się w żyłę Jerome, on oprzytomniał.
Zdzielił mnie łokciem w brzuch, a że zaczynało brakować mi sił, osunąłem się na ziemię, wypuszczając go z uścisku. Potem widziałem mgliście, jego zamach na Ren.
Boże! Ren!

Ren Endicott · 2018-04-10 19:57:13

Strzykawka wypadła mi z rąk, gdy Jerome szarpnął się mocniej, na szczęście nie usłyszałam dźwięku tłuczenia. Jeszcze zanim zdążyłam jakkolwiek zareagować na upadek Sainta, mężczyzna uniósł pięść. Jego ruchy były tak szybkie, w końcu był w swoich czasach i nic na nim nie ciążyło tak jak na nas. Zadał mi cios w twarz. Pisnęłam, unosząc ramiona i chowając za nimi głowę, w obawie przed kolejnymi. Jeromie pchną mnie mocno, przeklinając nas oboje. Upadłam na kamienną uliczkę, czując jak nierówności wbijają się w moje ciało. Jęknęłam głośno z bólu, nabierając powietrza, które uszło z moich płuc.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 20:01:32

Jeszcze kilka sekund. Tylko trochę. Tylko.
Ryknąłem wściekle, co musiało nie tyle co przestraszyć co zaskoczyć przeciwnika. Rzuciłem się na niego z wysokości ziemi i przewróciłem. Gdy strzykawka napełniła się krwią, wyrwałem ją z ciała Jerome. On krzyknął, jednak gdy mnie odepchnął, nie zdążyłem nawet dotknąć ziemi przy upadku, jak moje ciało zaczęło się rozmywać.
Tak! Tak! Byle szybciej!
Ostatnie kopnięcie w brzuch, usłyszałem łamane żebro. Jednak już w swoich czasach poczułem ból.
Ale... udało się.
Jęknąłem, leżąc na posadzce.

Tara Russell · 2018-04-10 20:08:43

Kurde. Kurde. Kurde.
Jak zwykle musiałam się spóźnić i gdy przyszłam Sainta i Endicott już nie było. Za to zastałam Honesta. W życiu nie widziałam go tak spiętego. Rzuciłam tekstem: "Rozepnij się prorze, bo się pan spiął." ale to nie było zbyt dobre rozwiązanie, bo nauczyciel wyklną mnie kilka razy i zignorował.
Westchnęłam ciężko i usiadłam pod ścianą, stukając palcami w kolana. Sama przed sobą się nie chciałam przyznać że się stresowałam. Przyszłość jest podobno jak kac do potęgi setnej razy jeszcze tysiąc. Kurde, oby wszystko było okej.

Moje zamyślenie i dreptanie Honesta przerwał pojawiający się na podłodze Saint. Poderwałam się z miejsca, a w tym samym czasie pojawiła się Ren z długim jęknięciem. Cholera.

Ren Endicott · 2018-04-10 20:12:37

Wylądowałam zaraz obok Sainta. Miałam nadzieję, że złapał strzykawkę. Powinnam była wstać i to dokończyć... Jeśli się nie udało to będzie moja wina.
Nie mogłam powstrzymać jęknięcia, które wyrwało się z moich ust. Zawroty głowy spowodowanie przeskokiem, były jedynie potęgowane przez ból po upadku. Ramionami wciąż zakrywałam twarz.
Usłyszałam szybkie kroki w naszym kierunku.

Roger Honest · 2018-04-10 20:19:07

- Ren, Ren skarbie... - wyszeptałem, pomagając jej się unieść i łapiąc w ramiona. - Skarbie, boli cię? Zaraz zaniosę cię do szpitala... Jasna cholera strasznie cię poharatał...
Jak śmiał, jak mógł, jak taka żałosna kreatura śmiała tknąć Ren...
Boże, ja się trzęsłem ze strachu? Czy aż tak wpłynęła na mnie myśl o stracie... Nie...

Saint Ununquadium · 2018-04-10 20:20:10

- O... To ty... - uśmiechnąłem się nieprzytomnie, czując, że jakikolwiek ruch spowoduje wielki ból. Uniosłem jednak strzykawkę w zwycięskim geście, nad głowę.
- U-udało się - oświadczyłem zachrypnięty.

Ren Endicott · 2018-04-10 20:32:04

Skrzywiłam się gdy przygarnął mnie do siebie. Spięłam się cała, co było kolejnym błędem. Roger był delikatny, ale mimo wszystko ruch nie był mile widziany, a przynajmniej przez jeszcze minute... lub dwie... może więcej...
- Spokojnie - jęknęłam cicho.
Mimo wszystko ciepło jego ciała było niesamowicie przyjemne. Powrót był zdecydowanie najbardziej nieprzyjemną rzeczą.

Tara Russell · 2018-04-10 20:32:08

Przyklękłam obok Sainta wyjęłam mu z dłoni strzykawkę z krwią. Swoją drogą mój przyjaciel wyglądał nie najlepiej ale nie miałam zamiaru komentować.
- Cudnie - mruknęłam zaniepokojona. - Cholera, nie wstaniesz - stwierdziłam. Dotknęłam jego policzka, który okazał się być nienaturalnie chłodny. Momentalnie przypomniałam sobie o wychłodzeniu organizmu, które jest możliwe w trakcie takich podróży. LUDZIE,NIE BYŁO ICH CHWILE MOMENT, a wracają jakby siedzieli w ziemiance prze tydzień i kurna jedli piach. Ja pierdole. - Nie ruszaj się, biegnę po kogoś. Niech pan jeszcze chwile zostanie z Saintem, wrócę z kimś - poinformowałam, podrywając się szybko na nogi aż mi się w głowie zakręciło.

Roger Honest · 2018-04-10 20:41:41

Byłem zbyt zajęty ogrzewaniem ciała Ren, by zauważyć, że Tara wyszła.
- Jak on mógł... - wyszeptałem. - Zapłaci za to... Mamy go w garści. Teraz... o teraz odpoczywasz. Najważniejsza misja spełniona... Nie... już cię nie wypuszczę... - mruczałem bez ładu, myśląc tylko jak Ren osłabiona była i jak mogłem się na to zgodzić.

Saint Ununquadium · 2018-04-10 20:42:28

- To ja... Ten... - mruczałem do posadzki. - To ja sobie... zasnę - zaproponowałem, zamykając oczy.
Boże moje... wszystko?

Ren Endicott · 2018-04-10 20:48:27

Dziewczyna wybiegła z pomieszczenia. Do moich uszu doszły pomruki jeszcze jednej osoby. Nie miałam siły unieść głowy, aby popatrzeć jak trzymał się chłopaka.
- Roger, Roger... Co z Saintem...? - szepnęłam. Zamrugałam ciężkimi powiekami. Moje ciało domagało się regeneracji.

Roger Honest · 2018-04-10 21:14:45

Zajrzałem przez ramię, a widok mnie nie zdziwił.
- Zasnął - uspokoiłem ją, bo "stracił przytomność" brzmi gorzej. - Nie przejmuj się, zaraz ktoś przyjdzie i się nim zajmie, tak jak tobą... - mruczałem.

Ren Endicott · 2018-04-10 21:22:12

Westchnęłam, zamykając oczy.
- Dobrze - powiedziałam bezgłośnie. - Dobrze - powtórzyłam.
Choć chciałam się podnieść i podejść do Saita, bo słowa Rogera jakoś mnie nie uspokajały to nic z tym nie zrobiłam. Chyba straciłam przytomność, bo wszystko mi zgasło.

#1 2018-04-10 17:39:43

Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#2 2018-04-10 18:21:06

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#3 2018-04-10 18:51:08

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#4 2018-04-10 19:02:14

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#5 2018-04-10 19:06:52

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#6 2018-04-10 19:13:53

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#7 2018-04-10 19:18:29

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#8 2018-04-10 19:32:41

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#9 2018-04-10 19:36:23

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#10 2018-04-10 19:44:58

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#11 2018-04-10 19:47:39

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#12 2018-04-10 19:57:13

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#13 2018-04-10 20:01:32

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#14 2018-04-10 20:08:43

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#15 2018-04-10 20:12:37

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#16 2018-04-10 20:19:07

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#17 2018-04-10 20:20:10

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#18 2018-04-10 20:32:04

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#19 2018-04-10 20:32:08

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#20 2018-04-10 20:41:41

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#21 2018-04-10 20:42:28

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#22 2018-04-10 20:48:27

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#23 2018-04-10 21:14:45

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

#24 2018-04-10 21:22:12

Odp: Boczna uliczka w Eastbury - za trzy dni

Stopka