Audytorium

Genevieve Montrose · 2017-09-30 22:24:05

- Cóż nie sądzę aby Elizabeth była słaba.- prychnęłam, zakładając dłoń na biodro. Specjalnie wyciągnęłam Elizabeth, ale być może ma już tak zamarznięte serce, ze nawet ona go nie ruszy. Poprawka on jednak nie ma serca.

Jerome de Clare · 2017-09-30 22:27:01

Nijak nie ruszyło mnie wspomnienie o Elizabeth. Praktycznie nic nie poczułem, więc jedynie uśmiechnąłem się słodko
- A więc to twój jedyny argument? Elizabeth a potem już zakryjesz się dzieciakami, aby nic Ci się nie stało? Abym zginął? Oj nie...nie uda Ci się to. Jak mi nie szkoda, że niszczę twoje marzenia

Genevieve Montrose · 2017-09-30 22:31:50

- Raz już pomogłam cie zamknąć, drugi raz tez to zrobię i tym razem na dobre.- przewróciłam oczami.- A teraz wyjdź z mojej Akademii i nie wracaj. Nie masz prawa się zbliżać do moich uczniów.- nakazałam.

Echo Donovan · 2017-10-01 08:30:02

Wstałam z miejsca, gdy Jerome stał do nas tyłem. Nie myślałam za wiele. Atmosfera gęstniała.
Podeszłam do Jerome'a i zamachnęłam się nogą, kopiąc go w plecy, lekko poniżej karku. Prawie wpadł na Madame Montrose, która zdążyła jednak odskoczyc.
- Więcej roboty, mniej gadania - powiedziałam sucho, bez emocji. - Nie docenia pan nas.

Seth Reyes · 2017-10-01 08:32:07

Syknąłem lekko, gdy zobaczyłem, co zrobiła Echo. Niewiele myśląc odepchnąłem ją zdecydowanym ruchem za siebie.
- Nie zbliżaj się więcej, Echo - powiedziałem trochę nerwowo.
Ona tylko kiwnęła głową, ale nadal stała za mną.

Jerome de Clare · 2017-10-01 13:40:43

Zaśmiałem się gorzko, odwracając się w stronę dziewczyny. Zaraz pstryknąłem palcami i znajdowałem się tuż za nią, po czym złapałem ją za kark, dusząc ją przy tym.
- Więcej roboty a mniej gadania? Już się robi - odparłem obojętnie, wpatrując się w dławiącą się dziewczynę. Uniosłem ją nad ziemię, mocniej zaciskając dłoń na jej szyi. Uśmiechnąłem się, widząc jak z sekundy na sekundę Echo staje się coraz bardziej sina. Gdy już powoli zamykała powieki, puściłem ją, przez co spadła z hukiem na ziemię. Jednak zaraz podniosłem ją odrobinę i tym razem uderzyłem mocno w jej nogę, po czym do moich uszu doszedł dźwięk łamanej kości i krzyk bólu dziewczyny. Uśmiechnąłem się na ten dźwięk, po czym rzuciłem dziewczyną o ścianę, o którą odbiła się z hałasem.
- Mnie się nigdy nie lekceważy! Sądzicie, że mnie pokonacie?! Że lata w próżni nic mi nie zrobiły? Oj mylicie się. Mylicie się wszyscy! - warknąłem, wpatrując się zimno jak i ostro w przerażone towarzystwo. - Próżnia uczyniła mnie silniejszym niż kiedykolwiek byłem. Teraz wy wszyscy zobaczycie kim naprawdę jestem! Zabiję, zamorduje z zimną krwią was wszystkich! Jednego wybrańca Ci powinno dalej brakować Montrose, doskonale wiesz którego, a teraz najpewniej straciłaś kolejnego przez jej własną głupotę. - prychnąłem rozzłoszczony całą tą sytuacją i faktem, że musiałem pokazywać tej nędznej dziewczynie, iż nie powinno się ze mną zadzierać. - Nie uda Ci się, nie uda się nikomu mnie pokonać. Nigdy i przenigdy, ja będę żyć wiecznie. - odparłem, po czym odchrząknąłem a na moją twarz wstąpił ponownie słodki uśmiech. - Ale skoro już wszystkie formalności załatwione to...niech zabawa się zacznie! - dodałem, po czym ponownie pstryknąłem palcami i rozpłynąłem się w powietrzu.

Roger Honest · 2017-10-01 16:00:05

- I chuj - warknąłem. - Masz swoje "wszystko pod kontrolą" Montrose! - krzyknąłem w stronę dyrektorki. - Oto nasz wróg tępaki - oznajmiłem, czując jak gotuję się ze złości. - Idę sprawdzić, czy stare osłony szkoły jeszcze działają. Dokączcie to całe przedstawienie beze mnie - rzuciłem w stronę Reyesa i pośpiesznym krokiem opuściłem aulę.

Tara Russell · 2017-10-01 20:06:55

W końcu się ogarnęłam i stawałam, podchodząc szybko do Echo. Dziewczyna zemdlała, najprawdopodobniej z bólu. Czemu nie mogłam się ruszyć wcześniej? Bosz, jaka ta Echo jest! Normalnie cicha woda brzegi rwie!!
W OGÓLE CZEMU NASZ WRÓG NUMER JEDEN, KTÓRY WŁASNIE ZAMIERZAŁ ZABIĆ ECHO MUSI BYĆ TAKI PRZYSTOJNY?! Seksowny, bardzo seksowny. Omg, ogar, Tara. Otrząsnęłam się.
- Czy ktoś może pomóc?! - spojrzałam na otępiałą salę pełną ludzi. Jak by ktoś rzucił na nich czar.

Agnes Vogel · 2017-10-01 22:19:31

- J-ja już idę - otrząsnęłam się i ruszyłam w stronę nieprzytomnej dziewczyny. Kucnęłam nad nią i przypomniałam szybko wszytskie podstawowe badania jakie trzeba wykonać w takiej sytuacji.
Pochyliłam się nad twarzą Echo, a gdy poczułam słaby oddech, odetchnęłam z lekką ulgą. Rozejrzałam się dookoła, na podnoszących się z miejsc kolejnych uczniów, którzy podchodzili do nieprzytomnej.
- P-Proszę odsuńcie się! - zawołałam. - Echo potrzebuje powietrza! Lepiej ściągnijcie jakieś nosze, byśmy mogli przenieść ją do pielęgniarki, albo czegokolwiek podobnego - poinstruowałam. Potem znów pochyliłam się nad dziewczyną.
- Potrzebujesz czegoś na rokurczenie tchawicy... I gazy, by oczyścić rany... usztywnienia... - mamrotałam, starając się nie myśleć o osobie, która tak ją skrzywdziła.

Seth Reyes · 2017-10-02 13:38:26

- Hastings! Jackson! Idźcie po pielęgniarkę - poinstruowałem dwóch chłopaków, którzy pospiesznie wyszli.
Podszedłem i kucnąłem obok Agnes i Tary.
- Nie wiem, co ona sobie myślała - mruknąłem.

Agnes Vogel · 2017-10-02 14:08:25

Zacisnęłam zęby.
- Nie wytrzymała, kiedy nas upokarzano. Uratowała nas honor... Choć mogła swoją brawurę przyprawić życiem...

Seth Reyes · 2017-10-02 14:12:06

- Albo nie miała nic do stracenia - zauważyłem.
Po chwili do sali wbiegli chłopcy, niosąc nosze i pielęgniarka. Dopilnowałem, żeby Echo bezpiecznie została na nie przeniesiona.
- Dokładnie o nim mowił twój brat - powiedziałem szeptem do Agnes.

Agnes Vogel · 2017-10-02 15:01:24

Odruchowo rozejrzałam się spanikowana za Luzem, a potem przypomniałam, że pewnie bezpiecznie śpi w pokoju.
- Tak... wiesz, domyśliłam się - zaśmiałam się nerwowo, a potem coś do mnie dotarło. - To znaczy... Panie profesorze - poprawiłam się z wahaniem. Ręce nadal mi drżały.

Tara Russell · 2017-10-02 19:58:45

Wstałam i otrzymałam dłonie. Usłyszałam zdenerwowane słowa dziewczyny stojącej obok.
- Panie profesorze - mruknęłam rozbawiona do nauczyciela, posyłając mu psotnie uśmiech i położyłam dłonie na ramionach ciemnowlosej. - Odbijamy - dodałam, ciągnąć dziewczynę kawałek do tyłu. - Dzięki za pomoc - rzuciłam.
Montrose zaczęła rzucać jakieś idiotyczne wytłumaczenie co do całej akcji dla uczniów, którzy w ogóle nie ogarniali. Znając życie nafaszeruje ich zaraz na obiad jakimiś prochami i wszyscy będą myśleli że mieli jakieś pojebane sny. Z resztą, nie obchodzi mnie to.
Spojrzałam na swoją towarzyszke.
- Ej, bo może ty byłaś bardziej obecną ode mnie. Czy ten koleś, który wywołał to zamieszanie powiedział, że brakuje jednego wybranca? - szepnęłam gdy ci mniej fajni - czyli te normalne ludziki, zaczęły wstawać z krzeseł i wychodzić.

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:04:14

- Ja... Wiesz... Niewiele ogarniam jeszcze - powiedziałam z wolna. - Nawet nie wiem ilu ma nas być - dodałam, patrząc na swoje rozdygotane dłonie. - Jesteś Tara, tak? Dziękuję, że oprzytomniałaś nas, zupełnie się zacięłam... No ten, jestem Agnes. Agnes Vogel. Tak w ogóle - przedstawiłam się niepewnie.
Gdzie jest Lux? Jest bezpieczny? Może dobrze, że nie przyszedł, choć jeśli mu się coś stało...

Tara Russell · 2017-10-02 20:10:48

- Boże, zachowujesz się jak byś ducha widziała. - Złapałam krzesło i obróciłam je tyłem do sceny. - Weź usiądź bo padniesz jak długa, a ja cie nie podniose moja droga - oznajmiłam twardo, unosząc brew. - Zaraz, nie. Nie wyglądacie na rodzeństwo. Boże, nigdy bym bie zgadza. Keks jest taki - schylilam się pokazując na wysokość swojego kolana - A ty taka - Uniosłam rękę ponad swoją głowę, prostując się. - Powinnam być bardziej poważna ale przykro mi, nie umiem - oznajmiłam, rozglądając się.

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:17:28

- Keks...? - zmarszczyłam brwi. - Chodzi ci o... Luxa? - domyśliłam się, niepewnie opierając się o krzesło. - Wszyscy mówią, że Mnie jesteśmy podobni, ale wiesz, tylko dwa lata różnicy między nami... - wymruczałam, ale potem zawahałam się ponownie. - Czekaj, znasz go? Myślałam, że nie wychodzi z pokoju...
Nie myśl o tym gościu co wam groził, nie myśl o tym...

Tara Russell · 2017-10-02 20:21:37

- Am, no ten. Poznałam go w bardzo śmieszny sposób. Przyszedł po żarcie do kuchni, znalazł jedynie talerze i kubki i pierdoła szukał tam uparcie, był nieźle wkurwiony więc kulturalnie pokazalam mu gdzie ma jedzonko. Potem okazało się, że mieszka z moim ziomkiem, więc wpadłam do niego. - Wywróciłam oczami. - Dzienny jest i ma te swoje idiotyczne kompleksy. Wybacz ale to prawda.

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:25:37

Uśmiechnęłam się słabo.
- Ale to mój brat... - powiedziałam do siebie, a potem dodałam już głośniej, do Tary: - Zgadza się, ale w sumie jakbyś wiedziała, jak ciężko mu było przeżyć z takim wzrostem to może załapałabyś skąd u niego nienawiść do ludzi... Ale... zresztą i tak powinien stąd wyjechać... Miał rację, mówiąc, że może się zrobić niebezpiecznie... - zauważyłam z głosem coraz to pełniejszym obaw.

Tara Russell · 2017-10-02 20:29:39

- Tylko my możemy coś z tym zrobić - mruknęłam do dziewczyny. - Ale póki co to mamy starą dryke, zaopatrzone w siebie idiote, przystojnego nauczyciela, którzy muszą się ogarnąć bo sensowny złoczyńca jest na wolności.

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:33:22

- Przystojnego... a, mówisz o profesorze... - wymruczałem dość cicho, bo stał zdecydowanke zbyt blisko by o nim plotkować.
- My też musimy się ogarnąć...

Tara Russell · 2017-10-02 20:37:06

Kiwnęłam głową. Licząc ile głów zostało na sali. Mruknęłam do Elliotta rozbawiona, a on jedynie wywrócił oczami.
- Odpowiadając na pytanie ile nas powinno być... - Zaczęłam mówić cicho. - To dwanaście. Dwanaście kamieni szlachetnych, dwanaście głów.Tymczasem na sali jest dziesięć osób, doliczajac do tego Echo, to jedenaście... - Liczyłam od nowa. Serio? Montrose nie dała rady znaleźć wszystkich?!

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:44:32

- Nie mniej musimy się ogarnąć - zaznaczyłam, biorąc się w garść i prostując. - Dziś nas wziął z zaskoczenia, ale następnym razem już to się nie powtórzy - obiecałam sobie. - Gdy Lux wyjedzie, będę miała pewność, że jest bezpieczny, a wtedy będziemy mogli stanąć do walki z tym draniem.

Tara Russell · 2017-10-02 20:46:34

- Sama to se możesz grób wykopać - stwierdziłam. - Masz ochotę podzielić losy Echo? - Uniosłam brew. - Tu potrzebne jest jakieś przygotowanie. Którego większości brakuje. - Ręce zaczęły mi się trząść. - Boże, muszę zapalić, i mam dość tej głupiej spódnicy, coś wzór jest niezły...

Agnes Vogel · 2017-10-02 20:49:54

Uniosłam brwi patrząc na Tarę.
- Palisz? To na pewno nie pomoże w walce. Zalecam rzucenie - zauważyłam tonem, który Lux nazywał "doktorowym". - Zresztą nawet nie myślałam o rzuceniu się na niego samej. Musimy wszytsko zaplanować grupą i dorwać go razem.

#26 2017-09-30 22:24:05

Odp: Audytorium

#27 2017-09-30 22:27:01

Odp: Audytorium

#28 2017-09-30 22:31:50

Odp: Audytorium

#29 2017-10-01 08:30:02

Odp: Audytorium

#30 2017-10-01 08:32:07

Odp: Audytorium

#31 2017-10-01 13:40:43

Odp: Audytorium

#32 2017-10-01 16:00:05

Odp: Audytorium

#33 2017-10-01 20:06:55

Odp: Audytorium

#34 2017-10-01 22:19:31

Odp: Audytorium

#35 2017-10-02 13:38:26

Odp: Audytorium

#36 2017-10-02 14:08:25

Odp: Audytorium

#37 2017-10-02 14:12:06

Odp: Audytorium

#38 2017-10-02 15:01:24

Odp: Audytorium

#39 2017-10-02 19:58:45

Odp: Audytorium

#40 2017-10-02 20:04:14

Odp: Audytorium

#41 2017-10-02 20:10:48

Odp: Audytorium

#42 2017-10-02 20:17:28

Odp: Audytorium

#43 2017-10-02 20:21:37

Odp: Audytorium

#44 2017-10-02 20:25:37

Odp: Audytorium

#45 2017-10-02 20:29:39

Odp: Audytorium

#46 2017-10-02 20:33:22

Odp: Audytorium

#47 2017-10-02 20:37:06

Odp: Audytorium

#48 2017-10-02 20:44:32

Odp: Audytorium

#49 2017-10-02 20:46:34

Odp: Audytorium

#50 2017-10-02 20:49:54

Odp: Audytorium

Stopka