Audytorium

Ren Endicott · 2017-12-05 14:35:41

Uderzyła we mnie kolejna fala smutku, tym razem nie mojego. Zacisnęłam palce na jego dłoni, chcąc skupić na sobie jego uwagę i przekazać mu tym samym, że staram się z całych sił. Nie byłabym pewna czy pokazywanie tego co ja czułam było dobrym wyjściem, być może sprawi to, że bardziej się zamknie.
- Zawsze to zbyt ogólne słowo, Roger - szepnęłam, błądząc wzrokiem po jego twarzy.

Roger Honest · 2017-12-05 14:47:10

Kręcę głową już zmęczony i poddaje się, odwzajemniając uścisk dłoni.
- Po prostu zawsze. Wybacze Ci wszystko. Zawsze. Jakkolwiek okropnie między nami nie będzie, nie dam rady być zły. Więc... nie rób tego...

Ren Endicott · 2017-12-05 15:04:48

- Obyś musiał mi wybaczać jak najmniej, kochany - mruknęłam, przechylając głowę. Spojrzałam w dół na nasze dłonie.
Dałam mu prywatność, na tyle na ile było to możliwe i zablokowałam odczuwanie jego emocji.
- Przepraszam - powtórzyłam. - Nie jesteś zastępcą, chce twojej miłości i niczyjej innej... - mówiłam najspokojniej jak potrafiłam, próbując dobrać jak najlepsze słowa, choć mało było takich.

Roger Honest · 2017-12-05 15:43:40

Patrzyłem na Ren, dość zakłopotany. Nie sądziłem, że dojdzie do tego. Rany, przecież to ja zawsze ją zdobywałem...
- Nie musisz tego mówić - zapewniłem cicho.

Ren Endicott · 2017-12-05 16:40:34

Zmarszczyłam delikatnie brwi.
- Jak to? - zdziwiłam się. - Ja nawet tego chcę! - oznajmiłam z uporem. - Chcę abyś dzielił ze mną radość, szczęście, żale i wszystko smutki - mówiąc to przymknęłam powieki i kręciłam do tego głową na boki. Oczy znów zaszły mi łzami, nie byłam pewna czy były to zły smutku czy ulgi. - Mówiłam to już i raz jeszcze powtórzę, nie możesz wszystkiego zabierać dla siebie. Rzuć we mnie tymi słowami, ale nie zostawiaj bez wytłumaczenia...

Roger Honest · 2017-12-05 16:48:34

Westchnąłem poważnie zakłopotany. Z nikłym pojęciem co powinienem zrobić. Ręką popchnąłem drzwi auli, aż huknęło, zamykając się i łapiąc Ren w pasie przyciągnąłem ją do siebie.
- Ustalmy jedno - zacząłem, pochylony. - Nie mówię wszystkiego z uwagi na twoje dobro. Waże słowa nim je powiem, a nie rzucam nimi jak z procy. Rozumiemy się?

Ren Endicott · 2017-12-05 16:55:24

Poczułam przyjemny ucisk w żołądku. Zamrugałam kilkanaście razy, odpędzając łzy.
- Wiem, że chcesz dobrze, ale czasem każdy potrzebuje powiedzieć parę bezmyślnych słów na głos...
Popatrzyłam w jego oczy. Jego jasne, piękne oczy. Z trudem przełknęłam ślinę.
- Rozumiemy - przytaknęłam grzecznie

Roger Honest · 2017-12-05 16:58:38

Pocałowałem ją lekko, jeszcze z nutą niepewności.
- Cieszę się, że doszliśmy do porozumienia, przynajmniej w tej sprawie - westchnąłem ze szczerą ulgą. Dobijała mnie cisza z jej strony, to że sam chciałem jej unikać, moja złość na nią...
Przecież nie umiem się złościć na nią.

Ren Endicott · 2017-12-05 17:05:20

Skuliłam ramiona i ujęłam jego twarz w obie dłonie, odwzajemniając pocałunek z większą pewnością niż Roger. Jednak po chwili odchyliłam się kawałeczek do tyłu i zmarszczyłam brwi pytająco.
- Mamy więcej spraw? - zapytałam, gładząc kciukiem jego policzek.

Roger Honest · 2017-12-05 17:12:19

Zastanowiłem się.
- Chciałbym Ci zakazać wyruszania na misje w przyszłości - przyznałem. - Choć akurat teraz wolałbym przez dłuższą chwilę nie pozwolić Ci o tym myśleć i po prostu nie wypuszczać z ramin do wieczora...

Ren Endicott · 2017-12-05 17:17:31

Oh, role się odwróciły, ale ja, tak samo jak Saint nie miałam zamiaru zrezygnować z misji.
- Jestem skłonna przystanąć na tą drugą opcję - szepnęłam, lekko się uśmiechając i znów obdarowując go pocałunkiem.

Roger Honest · 2017-12-05 17:26:21

Uśmiechnąłem się lekko, przymykając oczy.
- Kocham Cię, Ren. Od zawsze i chyba na dłużej - mruknąłem, pozwalając jej w końcu poczuć co mam na myśli. Nie lubiłem zamykać się przy niej całkowicie.

Ren Endicott · 2017-12-05 17:43:51

Gorąca fala przeszła przez moje ciało, a ja zadrżałam. Znów pogładziłam palcami jego twarz, przyglądając mu się z wręcz dziecięcą ciekawością. A może nawet tak, jak bym dopiero teraz mogła go dostrzec w pełni.
- Wystarczy, że kochasz teraz - drażniłam się z nim z uśmiechem. - Też cię kocham, Roger.

Roger Honest · 2017-12-05 17:48:20

Odetchnąłem szczerze mówiąc, że nie nazwała mnie już "James". Westchnąłem i po prostu nie pozwoliłem jej już się odsunąć, całując ją co i raz.
Drżała w moich ramionach, co tylko utrudniało hamowanie dodatkowych uczuć, które... cóż, póki co, niektóre moje emocje mogłyby zniszczyć klimat.

Ren Endicott · 2017-12-05 17:52:34

Zsunęłam rękę po jego ramieniu i złapałam go za dłoń. Przez chwilę jeszcze patrzyłam na niego, na zmianę ściskając i rozluźniając uścisk palców.
- Chyba oboje mamy lekcje - przypomniałam sobie nagle, szczerze tym rozbawiona. - Nie krzycz na nich - poprosiłam i ciągnąc go za dłoń ruszyłam w stronę wyjścia.

Genevieve Montrose · 2017-12-09 19:10:05

Wkroczyłam do audytorium pełnego uczniów, jak zwykle majestatycznym krokiem.
- Witajcie moi drodzy uczniowie.- odparłam milutkim tonem. O święta nieżyjąca załogo Titanica, jak ja nienawidziłam okresu świątecznego, który właśnie sie zaczął, wtedy wypadało abym była miła dla tych ofiar losu. W końcu każdemu należy się miesiąc odpoczynku, nawet im. Cóż, jestem dla nich za dobra, zdecydowanie za dobra. Gdzie oni by znaleźli lepszą dyrektorkę.
- Jak się już zdążyliście domyślić, w naszej cudownej placówce zaczął się okres świąteczny, a podczas niego wraz z kadrą nauczycielką planujemy dla was wyjątkowe atrakcje.- stwierdziłam z przyklejonym sztucznym uśmieszkiem do twarzy.
-A więc tak, nie przedłużając dłużej już mówię co mamy dla was zaplanowane, powinno wam się spodobać.- zerknęłam na kartę, aby przeczytać im te nieszczęsne rzeczy, no przecież nie będę się uczyła tego na pamięć, nie przesadzajmy i tak gnidy powinny mi być wdzięczne, za to wszystko. A niech im się tylko spróbuje nie spodobać, wtedy już nie będzie tak milusio. Oj, nie będzie.
- Doroczny bal maskowy, odbędzie się dzień przed wigilią. Zaproszeni są nauczyciele i uczniowie. Maska i elegancki strój są obowiązkowe. Bal będzie też bezalkoholowy, a rozpocznie go uroczysty walc wiedeński.- klasnęłam w dłonie. Co jak co, ale bal był moją ulubioną częścią tego durnego okresu świątecznego.
- W czasie trwania naszego ukochanego okresu świątecznego, będą realizowane liczne świąteczne tradycje Akademii, na przykład losowanie prezentów, czyli dla każdego zostanie wylosowania osoba, dla której musi kupić upominek. W losowaniu oczywiście, biorą udział również nauczyciele. Wyniki tego losowania zostaną podane już niedługo, prawdopodobnie jutro. - stwierdziłam tym swoim cukierkowym tonem. Litości, zaraz sama z siebie zwymiotuję.
- Oraz ostatnia niezwykle cenna informacja. Wybrańcy niestety nie mogą się ruszać spoza Akademii, ale wasze rodziny przyjadą tutaj po balu, aby wspólnie spędzić święta w murach Akademii.- zeszłam z podestu i wyszłam. Cóż, czego się nie robi by zatrzymać wybrańców przy sobie.

Ren Endicott · 2018-03-12 22:01:18

Powrót do pracy okazał się dla mnie pokrzepiający – lubiłam coś robić i działać, choćby przez nauczanie angielskiego opornej młodzieży. Wzwania nie były mi straszne, a to było coś kompletnie nowego. Nie twierdziłam, że dni spędzone w bibliotece, bądź z Rogerem były nudne, po prostu potrzebowałam robić coś jeszcze, inaczej zaczynałam się czuć niepotrzebna.
Opowiadałam właśnie o sztuce renesansu i największych artystach, gdy z głośników usłyszeliśmy komunikat o nagłym zebraniu w auli: zostali wymienieni wszyscy wybrańcy (łącznie z małą Lilian, co trochę mnie przerażało – historia lubiła się powtarzać i zapętlać), Seth, Roger oraz, na niesamowitą uciechę moich uczniów, ja.
Poprosiłam ich o spokój i ciszę i opuściłam zaniepokojona klasę. Nie miałam pojęcia o co mogło chodzić, jednak w kościach czułam, że to coś niedobrego. Po drodze spotkałam Elliotta z uczepioną jego dłoni dziewczynką i uśmiechnęłam się do nich łagodnie, zaciskając dłonie na materiale granitowej spódnicy do połowy łydek.
Większość osób było już na auli, w tym Roger, który stał i rozmawiał z Montrose w kącie. Kobieta była spięta i wyglądała na nieco roztrzęcioną. Dolna warga jej drgała, gdy cicho tłumaczyła coś mężczyźnie. Honest za to stał z obojętnym wyrazem twarzy, a każdy jego gest był ostry i kompletnie wyprawy z emocji. Martwiło mnie, że tak reagował, że się zamykał. Trudno mi było go wtedy poznać.
– Co się dzieje? – zapytała Annabeth. Ona również była wyprana z emocji. Nadal nic się nie zmieniło w związku z jej kamieniem.
– Nie mam pojęcia, Annabeth – odparłam szczerze i rozejrzałam się, czy wszyscy już byli obecni.
Zauważyłam Jaya. Choć nie został wyczytany, oczywiste było, że przyjdzie. To w końcu Russell. Poza tym, raczej nikt nie będzie miał mu tego za złe.
– Proszę o ciszę! – zawołała Montrose, klaszcząc w dłonie, a tym samym zwracając w swoim kierunku wszystkie spojrzenia.
Kiwnęłam Rogerowi głową, bezgłośnie pytając "co się dzieje?", on jedynie popatrzył na mnie łagodnie, co zapewne miało mnie uspokoić i całkiem dobrze podziałało.
– Miał miejsce kolejny atak Jeromie – oznajmiła, a mi serce prawie stanęło. – Zapewne zauważyliście, że brakuje dwóch osób, które zostały wyczytane. Nie chciałam wzbudzać paniki wśród was – ciągnęła dalej.
Oparłam się dłonią o krzesło, chcąc mieć pewność, że nie upalne, mrucząc oczy i czekając na dalsze słowa, które nie miały być przyjemne.
– Megan i Avierlla zostały porwane przez niego. Żyją, tego jestem pewna. Ale nie jestem pewna jak długo... –
mruknęła już zdecydowanie ciszej, jednak jej donośny głos spowodował, że i tak każde słowo było doskonale słyszalne. – Musimy rozpocząć treningi do misji jak najszybciej, to sprawa, której nie możemy już odwlekać. Powinniśmy byli zacząć je przed świętami... - mamrotała. Wyglądała na podłamaną. Zapewne nie radziła sobie już z ciężarem nałożonym na jej barki. – Jednak priorytetem stanie się teraz odbicie dziewczyn z jego rąk. Nie możemy pozwolić na... – zaczęła się wahać – ...na śmierć jakiegokolwiek wybrańca. Nie możemy – powtórzyła, schodząc z podestu.
Opadłam ciężko na krzesło, czując jak mnie samą coś przygniata. Kamień, to szmaragd zrobił się potwornie ciężki. Sięgnęłam do niego i zdjęłam go z szyi, zacisnęłam w palcach, aby nie tracić z nim kontaktu, jednak kamień okazał się być lekki, a ciężar nadal nie zniknął.

Roger Honest · 2018-03-15 19:49:18

- Mimo iż się nie angażowałem - zacząłem, przypominając o swojej obecności. - Zacznę pracować nad dodatkowymi zabezpieczeniami Akademii. Będziecie bezpieczni, póki mam nad wami pieczę - zapewniłem.
Gdy minęła fala paniki, a uczniowie dostali pozwolenie wrócenia do swoich pokoi, odetchnąłem ciężko. Jak ja nienawidziłem być odpowiedzialny za więcej niż byłem w stanie udźwignąć. Jaśnie pani przebudzona dyrektorka również wyszła, Seth zapewne popędził za Agnes nalegając by ograniczyła wyjścia... Gdy mój wzrok padł na Ren, nadal wbitą w fotel, ja także zapragnąłem wymagać od niej tego samego. Zabawna ta miłość.
- Odbijemy je - zapewniłem na wstępnie. - Poza tym wysłaliśmy zawiadomienie do opiekunów pozostałych uczniów. W akademii niedługo zniknie wiele osób. Nie zdziwię się, jeśli jedyny którzy zostaną to wybrańcy...

Ren Endicott · 2018-03-15 19:54:09

Pociągnęłam nosem, zaciskając palce na materiale spódnicy. Pokiwałam głową na słowa Rogera i podniosłam na niego wzrok.
- Akademia nie jest bezpieczna - szepnęłam wystraszona. - Może to my powinniśmy z niej wyjechać...? Uchronić dzieci... Powstrzymać to... Powinniśmy, Roger... - mamrotałam.

Roger Honest · 2018-03-15 20:04:35

Westchnąłem i położyłem delikatnie dłoń na głowie siedzącej Ren.
- Jest o niebo bezpieczniejsza niż każde inne miejsce na świecie. naprawdę. Gdybyśmy opuszczali ją częściej, pewnie byśmy nie żyli. Zadbam o to, by była jeszcze bezpieczniejsza, obiecuję - zapewniłem spokojnym głosem. - W końcu jestem idealny.

Ren Endicott · 2018-03-15 21:36:48

Zacisnęłam wargi i znów pokiwałam głową.
- Wybacz, ale zaczynam się coraz bardziej obawiać - szepnęłam. - Chciałabym aby to miejsce naprawdę było bezpieczne. Nie chce... Aby komuś coś się stało. - Zagryzłam wargę. - Musimy go powstrzymać, Roger - powtarzałam się.

Roger Honest · 2018-03-15 21:47:50

Westchnąłem i kucnąłem przy krześle, na którym siedziała Ren. Oparłem podbródek na jej kolanach i popatrzyłem z dołu w jej oczy.
- Wiem. Wiem i to właśnie zrobicie. Odbijemy dziewczyny, a następnie, po zdobyciu wszystkich składników, znajdziemy Jerome i uwięzimy go w czasie raz na zawsze. Już niedługo - zapewniłem ją.

Ren Endicott · 2018-03-15 22:00:42

Uśmiechnęłam się słabo. Miałam wrażenie, że moje serce nawet zaczęło bić z niepewnością.
- Zrobimy - powtórzyłam z uporem. Przez chwilę patrzyłam w jego niepowtarzalne, niebieskie oczy, które jak zwykle pełne były spokoju. - Chcę wam pomóc bardziej... Jeśli jest coś, co mogę jeszcze zrobić...

Roger Honest · 2018-03-15 22:05:45

Pogłaskałem ją po kolanie.
- Robisz wystarczająco dużo skarbie, naprawdę. Nina pracuje nad systemem zabezpieczeń, od dziś Wybrańcy zaczynają szkolenia, a ja będę pilnował częściej całego terenu akademii - westchnąłem. - Razem damy radę.

Ren Endicott · 2018-03-15 22:11:53

Nakryłam dłonią jego dłoń.
- Nie czuje jakbym robiła cokolwiek - przyznałam się z poczuciem winy. - Wiem, że muszę zająć się trenowaniem ale... Jestem już całkiem zżyta ze szmaragdem. - Zacisnęłam palce na jego palcach. - Mogę ci pomóc. Odciążyć nieco. - Westchnęłam. - Nie pozwolę aby wszystko spadło na twoją głowę. Nawet jeśli uważasz się za idealnego, tak jak sam mówiłeś, nie jesteś niezniszczalny - przypomniałam mu, zdobywając się na twardszy ton, taki jakim pouczałam swoich uczniów. - Jesteś człowiekiem.

#126 2017-12-05 14:35:41

Odp: Audytorium

#127 2017-12-05 14:47:10

Odp: Audytorium

#128 2017-12-05 15:04:48

Odp: Audytorium

#129 2017-12-05 15:43:40

Odp: Audytorium

#130 2017-12-05 16:40:34

Odp: Audytorium

#131 2017-12-05 16:48:34

Odp: Audytorium

#132 2017-12-05 16:55:24

Odp: Audytorium

#133 2017-12-05 16:58:38

Odp: Audytorium

#134 2017-12-05 17:05:20

Odp: Audytorium

#135 2017-12-05 17:12:19

Odp: Audytorium

#136 2017-12-05 17:17:31

Odp: Audytorium

#137 2017-12-05 17:26:21

Odp: Audytorium

#138 2017-12-05 17:43:51

Odp: Audytorium

#139 2017-12-05 17:48:20

Odp: Audytorium

#140 2017-12-05 17:52:34

Odp: Audytorium

#141 2017-12-09 19:10:05

Odp: Audytorium

#142 2018-03-12 22:01:18

Odp: Audytorium

#143 2018-03-15 19:49:18

Odp: Audytorium

#144 2018-03-15 19:54:09

Odp: Audytorium

#145 2018-03-15 20:04:35

Odp: Audytorium

#146 2018-03-15 21:36:48

Odp: Audytorium

#147 2018-03-15 21:47:50

Odp: Audytorium

#148 2018-03-15 22:00:42

Odp: Audytorium

#149 2018-03-15 22:05:45

Odp: Audytorium

#150 2018-03-15 22:11:53

Odp: Audytorium

Stopka