Irlandia w Eastbury

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-06 01:35:24

Postacie: Eileen O'Hearn x Sean O'Sullivan

Czas: zarówno przed pokonaniem Jerome'a, jak i po

Krótko opis sytuacji: Cillian jest przyjacielem starszego brata Eileen. Oboje mieszkali w jednym miasteczku i widywali się dość często, do czasu gdy chłopak wyniósł się do Dublina na studia. Od paru dobrych lat nie mieli kontaktu. Sean aktualnie zwiedza świat i trochę szuka sensu swojego życia. Trafia do Eastbury na elapsję i tam spotyka Eileen. Generalnie całkiem przyjemny wątek. Do czasu.

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-06 01:40:18

Miejsce: korytarze Akademii
Czas: przed zakończeniem

Brytyjska Akademia niczym nie przypominała tej Dublińskiej. Eastbury nadal pozostawało w osiemnastym wieku. A może w dziewiętnastym? Szczerze mówiąc, nie miałem zielonego pojęcia o architekturze. Jedno wiedziałem: to było stare jak cholera!
Rozglądałem się w poszukiwaniu gabinetu dyrektorki. A może, patrząc na wystrój, komnaty królowej?

Eileen OHearn · 2018-12-06 02:05:35

Ugh. Czasem zaczynałam żałować, że postanowiłam zostać dłużej w jednym miejscu. Serio, dlaczego ja się zdecydowałam na te wszystkie zobowiązania związane z siedzeniem na tyłku w Akademii?
Rozmyślając nad durnym szlabanem, który nałożyła ostatnio Montrose na mnie i na Finnegana, szłam w stronę akademika. Skręcałam już pod schody, na głównym holu, gdy ktoś przywalił we mnie z impetem. Aż się zachwiałam.
- Co ty sobie myślisz, do kurwy nędzy?! - Wrzasnęłam zirytowana, nie kontrolując nawet tego, że mówię po irlandzku, a nie po angielsku. - Może warto byłoby uważać, jak się lezie?
Rozeźlona wyrzuciłam z siebie jeszcze parę przekleństw, pasując obolałe ramię.

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-06 02:06:07

Zmarszczyłem brwi, słysząc język.
- Mów za siebie – odparłem również po irlandzku, unosząc brwi. - Próbowałem cię wyminąć, ale tak dziwnie szłaś, że sama przywaliłaś mi w ramię.
Kogoś mi przypominała. I to tak całkiem wyraźnie. Nie no. Musiało mi się zdawać. Ale podobieństwo było zbyt uderzające.

Eileen OHearn · 2018-12-06 02:06:52

Rozdziawiłam usta. Gość, mówił w moim języku. Albo trafił mi się nadzwyczaj cudowny Anglik, albo po prostu wpadłam na swojego. Choć nadal byłam lekko zirytowana, złość ustąpiła miejsce zaskoczeniu.

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-06 02:07:06

Prychnąłem lekko i schowałem dłonie do kieszeni.
- Znaczy... Ja wiem, że jestem taki powalający... jak widać niemalże dosłownie, ale wiesz, muchy ci nalecą do ust. - Zaśmiałem się, wciąż nie zmieniając języka na angielski, w którym jednak czułem się pewniej.

Eileen OHearn · 2018-12-06 02:07:25

Przewróciłam oczami i zamknęłam usta, tylko po to, żeby zaraz je otworzyć i się odezwać.
- Dziękuję mój ty wybawco. - Zdecydowałam się na lekki uśmiech.
Miałam wrażenie, że skądś znam jego twarz, jednak wydawało mi się, że widziałam ją bardzo dawno temu. Przechyliłam głowę, przyglądając mu się. Zielone włosy, w moim ulubionym kolorze. Nie no, naprawdę go skądś znałam.
- Co cię sprowadza w te jakże urokliwe strony? - Zapytałam, ironicznie podkreślając „urokliwe”, po czym wyciągnęłam dłoń. - Eileen.

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-06 02:07:49

To imię. Nie no, bez żartów. Czyli mogłem mieć rację? Oczy mieli niemalże identyczne, podobne rysy twarzy. Mimo wszystko dziwne było spotkać ją w takim miejscu. Choć może nie. Podobno wyjechała parę lat temu i podróżowała po świecie.
- Sprowadzają mnie podróże. I elapsja, niestety – westchnąłem. Zacisnąłem dłonie w kieszeniach,a potem rozprostowałem palce. Po chwili jednak wyszczerzyłem się do niej i podałem dłoń. - No cześć, Ó hEachthighearna.

Eileen OHearn · 2018-12-06 02:08:04

Zamrugałam kilka razy. Znał moje nazwisko. Znał prawdziwą wersję mojego nazwiska. Czyli zgadzałoby się to, że mogłam go znać. Przeszukiwałam w głowie archiwum twarzy znanych i mniej znanych, jednocześnie lustrując go wzrokiem.
Spod zielonych włosów wychodził ciemny brąz. Wyglądał zbyt dojrzale jak na osobę, która przychodziła mi do głowy. Z drugiej strony widziałam go ostatnio z sześć, może pięć lat temu. Spojrzałam na jego niebieskie oczy, w których tańczyły rozbawione ogniki. Jak mogłam wcześniej tego nie zauważyć.
- Sean? - Tym razem szczena mi opadła. - Cillian O'Sullivan?!

Cillian Sean OSullivan · 2018-12-11 02:06:54

Rozłożyłem ręce i roześmiałem się.
- No ja! - Powiedziałem, po czym schowałem dłonie do kieszeni bluzy. - Powiem ci, że po opowieściach Ciana, jesteś ostatnią osobą, której spodziewałbym się w Anglii.

Eileen OHearn · 2019-01-28 01:12:14

Odruchowo zaczęłam obracać między palcami mój naszyjnik z kluczem.
- Sama się sobie dziwię - mruknęłam. - A ty co tutaj robisz?

Cillian Sean OSullivan · 2019-01-28 01:15:32

- Zwiedzam świat. - Wzruszyłem ramionami, uśmiechając się. - Skończyłem studia i stwierdziłem, że pora pozwiedzać. Już wystarczająco się nasiedziałem.
Zwróciłem uwagę na jej delikatne gesty. Chwila... czy to...?
- Nadal go masz? - Zapytałem zdziwiony, patrząc na naszyjnik z kluczem.

Eileen OHearn · 2019-01-28 01:18:49

Uśmiechnęłam się lekko.
- Ano mam - odpowiedziałam, patrząc na klucz, po czym przeniosłam wzrok na Cilliana. - Kiedy jako dzieciak z entuzjazmem mówiłam, że będę go nosić zawsze i wszędzie, nie kłamałam. - Przewróciłam oczami rozbawiona.
Klucz dostałam od Seana na czternaste urodziny. Wtedy chłopak niesamowicie mi się podobał i niemalże zwariowałam ze szczęścia, gdy dał mi prezent. Nie chciałam się rozstawać z naszyjnikiem. Potem, nawet gdy zakochiwałam się w innych chłopakach, jakoś z sentymentu nadal go nosiłam.

Cillian Sean OSullivan · 2019-01-28 01:21:49

Zaśmiałem się cicho i podrapałem się po karku.
- Fakt. Coś wspominałaś.
Nie sądziłem jednak, że naprawdę będzie go wciąż nosiła. Mimo wszystko zrobiło mi się trochę cieplej na sercu.
- Dobra. Szukam... - Spojrzałem na kartkę, którą wcześniej wyciągnąłem z kieszeni. - ... Madame Montrose. Wiesz, gdzie ją znajdę? Potrzebuję przejść elapsję i... sama wiesz. - Westchnąłem. - Wolałbym mieć to już za sobą.

Eileen OHearn · 2019-01-28 01:26:30

Skrzywiłam się.
- Wiesz, poznanie tej baby to wątpliwa przyjemność. - Przewróciłam oczami. - Mogę cię zaprowadzić do jej gabinetu. A jak tylko odbędziesz elapsję, uciekaj stąd jak najszybciej się da. - Zaśmiałam się.

Cillian Sean OSullivan · 2019-01-28 01:27:52

Przyjrzałem się jej przez chwilę z uśmiechem.
- Skoro tutaj jesteś, to może zostanę parę dni dłużej - zdecydowałem. - Dawno się nie widzieliśmy i chętnie bym z tobą więcej porozmawiał.

Eileen OHearn · 2019-01-28 01:29:52

Prychnęłam.
- W takim razie dobrze, O'Sullivan. Masz sporo do nadrobienia. - Złapałam za jego nadgarstek i pociągnęłam w stronę korytarza prowadzącego do gabinetu.

Cillian Sean OSullivan · 2019-01-28 01:32:35

Uśmiechnąłem się. Gdy była młodsza, Eileen zawsze robiła się czerwona przy spotkaniu mnie. Teraz zyskała sporo pewności siebie.
- Prowadź, Ó hEachthighearna. - Zaśmiałem się.
Ładna ta panienka.
Zamknij się.

#1 2018-12-06 01:35:24

Irlandia w Eastbury

#2 2018-12-06 01:40:18

Odp: Irlandia w Eastbury

#3 2018-12-06 02:05:35

Odp: Irlandia w Eastbury

#4 2018-12-06 02:06:07

Odp: Irlandia w Eastbury

#5 2018-12-06 02:06:52

Odp: Irlandia w Eastbury

#6 2018-12-06 02:07:06

Odp: Irlandia w Eastbury

#7 2018-12-06 02:07:25

Odp: Irlandia w Eastbury

#8 2018-12-06 02:07:49

Odp: Irlandia w Eastbury

#9 2018-12-06 02:08:04

Odp: Irlandia w Eastbury

#10 2018-12-11 02:06:54

Odp: Irlandia w Eastbury

#11 2019-01-28 01:12:14

Odp: Irlandia w Eastbury

#12 2019-01-28 01:15:32

Odp: Irlandia w Eastbury

#13 2019-01-28 01:18:49

Odp: Irlandia w Eastbury

#14 2019-01-28 01:21:49

Odp: Irlandia w Eastbury

#15 2019-01-28 01:26:30

Odp: Irlandia w Eastbury

#16 2019-01-28 01:27:52

Odp: Irlandia w Eastbury

#17 2019-01-28 01:29:52

Odp: Irlandia w Eastbury

#18 2019-01-28 01:32:35

Odp: Irlandia w Eastbury

Stopka