Błękitny salon

Echo Donovan · 2017-08-29 13:14:34

Błękitny salon jest jednym z dwóch pokojów spełniających funkcję rekreacyjną.
Youssoupov%20Palace,%20blue%20salon.jpg

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 21:40:38

Uśmiecham się lekko, gdy słońce oświetla kawałek kanapy, na którym siedzę. Odkładam na chwilę szkicownik i odwracam twarz w kierunku promieni słonecznych. Przymykam delikatnie oczy i pogrążam się w myślach. Przypominają mi się te wykradzione chwile na łące, gdy zamiast się uczyć, tylko rozmawialiśmy albo po prostu lezelismy w ciszy, delektujac się słońcem... Z zamyślenia wyrywa mnie skrzypnięcie kanapy. Gwałtownie otwieram oczy i dostrzegam dziewczynę, która właśnie siada na kanapie obok mnie. Odruchowo odsuwam się bliżej brzegu i chwytam brzegu kanapy.
-Och...Nie zauważyłem Cię, przepraszam. To ja może lepiej nie będę Ci przeszkadzał, bo ty...
Plączę się w słowach i niezdarnie próbuję wstać. Szybko chwytam szkicownik, a wtedy potykam się o własne nogi i ląduję na ziemi, ocierając się dłonią o jej udo. Czuję jak rumienią mi się policzki.
-Och, tak strasznie przepraszam. Ja nie chciałem...
Próbuję się podnieść, ale uderzam głową o rant stołu i niezbyt umietnie staram się powstrzymać syknięcie z bólu.

Tara Russell · 2017-09-01 21:45:21

Podciągam nogi do góry i patrzę na niego speszona i skrzywiona i zniesmaczona i w ogóle fuu.
- Koleś weź ty siadaj na tej swojej dupie i nie podnoś się z tej kanapy, ale już. Bo krzywdę se zrobisz, a ja spierniczyłam z kursu pierwszej pomocy więc co najwyżej mogę cię kopnąć abyś przestał się rzucać - powiedziałam szybko, na jednym oddechu.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 22:01:27

Właściwie może nawet bym się zaśmiał, gdyby nie to, ze ta dziewczyna tak mnie przerażała. Pośpiesznie usiadłem, bezpiecznie oddalając się na drugi koniec kanapy.
Na chwilę zapadła cisza. Nie chce, żebym jej przeszkadzał? A może czeka, żebym zaczął rozmowę? Opuszczam lekko głowę, starając się ukryć nadal zarumienione policzki.
-Cześć, znaczy... jak masz na imię? - wypada to jeszcze bardziej nieporadnie, niz się spodziewalem. Jęczę w duchu

Tara Russell · 2017-09-01 22:04:25

- Nie jęcz jakbyś miał orgazm, pff, przyszłam odpocząć - bąknęłam, zerkając na niego. Zobaczyłam jak z sekundy na sekundę jego twarz oblewa cerowy rumieniec. - Nie podniecaj się koleś. Ja ci tylko cztery litery kazałam podnieść. Jestem Tara, ale to w sumie obojętnie jak będziesz minie nazywać. Mam całkiem dużo przezwisk - powiedziałam szybko.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 22:14:55

Mam ochotę ukryć się gdzieś bardzo bardzo głęboko pod ziemią... Przełykam ślinę i staram sie wyglądać na chociaż trochę mniej wystraszonego.
-Tara... bardzo ładne imię- chociaż tak naprawdę nawet nie myślałem o tym, czy to imię jest ładne, traktuję to jako moje male zwycięstwo, bo w końcu udało mi sie się powiedzieć cos, co brzmi jak zdanie.

Tara Russell · 2017-09-01 22:19:38

Zaczęłam klaskać w dłonie z niewielkim zapałem. Klask, spojrzenie. Klask, kolejne spojrzenie. Klask i znów spojrzenie. Widziałam ja się ugina.
- Wy weź, pamiętasz, że ludzie oddychają. Wiem, że jestem zajebiście ładna i w ogóle, otak, ale no bez przesady - stwierdziłam, opuszczając dłonie. - Pieprzony masochista - podsumowałam, odwracając wzrok.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 22:31:06

-Przepraszam- natychmiast spuściłem wzrok.
A może nie powinienem przepraszać? Sam juz nie wiem... Przy tej dziewczynie po prostu odbierało mi mowę. I to nie dlatego, że mi się podobała, jak sama podkreślała na każdym kroku, ale dlatego, ze swoim sposobem bycia zdawała się wypełniać całe pomieszczenie i jeszcze wylewać przez okna. Czułem, ze zwyczajnie nie ma w tym pokoju dla mnie miejsca.

Tara Russell · 2017-09-01 22:34:42

Zmarszczyłam brwi.
- Ej, ej, ej. Ty jesteś nieśmiały - uświadomiłam sobie, patrząc na niego. - Straszna z ciebie pokraka. No i wcale nie zachwycasz. - Westchnęłam smutno. - Ale ty weź sie szanuj chociaż! - skarciłam go. -No nie wierze, daje lekcje "bycia" jakiemuś pokracznemu... - Spojrzałam w sufit. Wdech-wydech, wdech-wydech. - jestem spokojna. Masz mi coś do powiedzenia? TO MÓW, CHOLERA - powiedziałam głośno, patrząc mu w oczy.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 22:49:17

Miałem wrażenie, że jej spojrzenie zaraz przewierci mnie na wylot. Wziąłem bardzo głęboki oddech, przymknąłem oczy, a potem po prostu zacząłem mówić.
-Siedziałem tu w ciszy i było tak przyjemnie, bo myślałem o łące i tym wspaniałym chłopaku, a wtedy znikąd zjawiłas się ty i wygladalas na taką pewną siebie, że aż się przewrocilem, a potem zaczęłem mówić i było tylko coraz gorzej i gorzej i nic nie mogłem zrobić, chociaż bardzo się starałem i błagam przestań tak na mnie patrzeć, bo czuję się, jakbyś miała laser w oczach
Otwieram oczy, w szoku i niepewien, czy naprawdę właśnie to wszystko powiedziałem, co zapewne odbija się na mojej twarzy.

Tara Russell · 2017-09-01 22:54:29

- Gejasen, naaaasj - mruknęłam. - Bo mam laser. Gwałcę cię wzrokiem, pedale - powiedziałam podle. Uniosłam rękę. - No sorry, no, wybacz. Pewnie zniszczyłam ci ten rok już po całości, tylko proszę nie myśl teraz o sznurze i jakiejś ładniej gałęzi na tej twojej pierdzielonej łące. Lubie gejasków, ale ty wydajesz się strasznie żałosny. - Uśmiechnęłam się smutno, nie przestając na niego patrzeć.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 22:58:29

Czuję, jak cały się czerwienię.
-Ja nie... to zupełnie nie tak, znaczy... to skomplikowane.- tlumaczę nieskladnie.
Jeszcze chwila i naprawdę wypali we mnie dziurę tym wzrokiem

Tara Russell · 2017-09-01 23:00:47

Pstryknęłam palcami.
- Lepiej kłamałam jako niemowlak - podsumowałam, wywracając oczami. - Już nic nie mówię, weź nie zapominaj o tym oddychaniu. - Przestałam na niego patrzeć, jednak do głowy wpadła mi myśl i nie mogłam się powstrzymać. - Zesztywniałeś - mruknęłam dwuznacznie, a moje wargi wygięły się w krzywymi, nieco złośliwym uśmieszku.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 23:32:59

Czerwienię się jeszcze bardziej, jeżeli to w ogóle możliwe. Tara jest naprawdę niemożliwa... mam wrażenie, ze naprawdę robi, co tylko może, żeby mnie zawstydzić. Poza tym od razu wyciąga błędne wnioski. To naprawdę wszystko nie tak... Choć właściwie dopiero teraz zdaję sobie sprawę z tego, jak to mogło zabrzmieć i de facto zabrzmiało. Nie mogę mówić takich rzeczy, zwłaszcza przy obcych ludziach, a juz w zupełnej szczególności ludziach, którzy są Tarą.
Właściwie to zazdroszczę jej tej pewności siebie. Ludzie tacy jak ona zawsze mają w życiu z górki. Nawet nie przyjdzie im do głowy, że cos takiego jak rozmowa ze sprzedawcą w sklepie, moze stanowić dla kogoś problem. Chociaż z drugiej strony pociesza mnie fakt, ze pewnie spora grupa ludzi w rozmowie z Tarą czuje się tak, jak ja.
Zdaję sobie sprawę, ze od dłuższego czasu milczę, ale dochodzę do wniosku, że mówienie czegokolwiek tylko pogorszyłoby moją sytuację, więc po prostu wbijam wzrok w obicie kanapy. To naprawdę piękny odcień błękitu, swoją drogą.

Tara Russell · 2017-09-01 23:37:47

Sięgam po magazyn, który sobie przyniosłam, ale nie zajmuje się czytaniem go. W mojej głowie powoli rodzi się plan co do tego, co będę robić dziś wieczorem. I to nie będzie gadanie z gejaskiem, czy namawianie kujona. Onie. To będzie szalona dyskoteka nie z tych czasów - dosłownie.
Nie wiem jak długo siedziałam w ciszy ale w końcu gwałtownie się podniosłam. Spojrzałam na kolesia.
- Ślinisz się na widok kanapy? O mraw, może ulżyj sobie na niej. - Wywróciłam oczami i wyszłam.

Adaniel Chevalier · 2017-09-01 23:45:30

Oddycham z ulgą, gdy tylko wychodzi. To bynajmniej nie była miła rozmowa, a Tara bynajmniej nie jest kims, z kim chciałbym rozmawiać dwa razy.
Wiem, ze juz raczej niczego nie naszkicuję, więc wychodzę z salonu z zamiarem spędzenia reszty dnia w moim pokoju.

Lükex Vogel · 2017-09-26 19:28:36

Jezu, nie znoszę tego miejsca. Nie dość. że to jakaś pułapka dla ludzi z tym absurdalnym genem, to kurwa cholerny labirynt.
- Haaalo, czy ktoś tu żyje, czy już umarli? - jęknąłem przekonany, że jestem sam. Ale zaraz, to... płacz dziecka?
Kto tu zostawił płaczące dziecko, rozumiem - Anglia - ale żeby od razu Harry Potter?!

Adele Luna · 2017-09-26 19:45:11

W pierwszym momencie nie zauważyłam, że ktoś wszedł do błękitnego salonu. Przez chwilę przestałam szlochać. Pociągnęłam nosem i wytarłam go w rękaw bluzy. Dobrze, że od kilku dni nie nosiłam makijażu.
Podniosłam głowę, by zobaczyć nieco skonfundowanego chłopaka z bardzo grumpy miną.
Grumpy... Skrzywiłam się lekko.
- Przepraszam - powiedziałam. Jejku, nie poznawałam swojego głosu. Był taki dziwnie płaczliwy i wysoki. - Nie wiedziałam, że ktoś tu jest.

Lükex Vogel · 2017-09-26 19:52:16

Jezu, dziewczyna. Dlaczego płacze i dlaczego wygląda, jakby płakała od kilku dni nieprzerwanie? Jeszcze nic nie zdążyłem zrobić!
- Co? Nie, dopiero wszedłem, to znaczy do pokoju, to znaczy... Zgubiłem się i usłyszałem cię! - skończyłem plątaninę słów. - W ogóle dlaczego płaczesz?!

Adele Luna · 2017-09-26 19:59:31

Dlaczego on tak się plątał? W tym momencie przypominał mi Iana. Zmarszczyłam brwi, pociągając nosem.
- Nic takiego. Przejdzie - zapewniłam, choć głos mi się lekko załamał, a łzy nadal ściekały po twarzy. - Dam sobie radę. Gdzie sz-szedłeś?

Lükex Vogel · 2017-09-26 20:04:29

- Yyy nigdzie. W sensie w sumie nie wiem. Znaczy się nie wiem, gdzie idę po prostu idę gdzieś... - zawahałem się. - Poważnie, co ci jest do cholery bo to trochę kłopotliwe.

Adele Luna · 2017-09-26 20:07:06

Wstałam z ziemi, nawet nie zawracając sobie głowy otrzepywaniem leginsów.
- Facet. - Wzruszyłam ramionami, choć poczułam gulę w gardle. - Nie ma sensu opowiadać, nie chcę zawracać głowy.

Lükex Vogel · 2017-09-26 20:09:36

- Płaczesz, a to mi już wystarczająco zawraca głowę - zauważyłem wciskając ręce w kieszenie. Chryste niech już przestanie płakać, to dekoncentrujące!

Adele Luna · 2017-09-26 20:13:18

Zastanowiłam się nad tym.
Niedawno mama mi powiedziała, że gdy to robię, marszczę brwi. Zabawne. Niewystarczająco zabawne, ale mimo wszystko.
- Po prostu... jakoś tak wyszło, że on mnie... rzucił - powiedziałam, starając się mówić spokojnie, ale przy ostatnim słowie głos mi się załamał i znowu zaczęłam płakać. - I po-powiedział mmi, że... żejużmnieniekochaajataaak... takgokoch...kocham iniepotrafię s-się o-ogaarnąćprzepraszam.
Wiedziałam, że z tego bełkotu nic nie dało się zrozumieć, ale nie dbałam o to. Niech on sobie pójdzie. Albo mnie przytuli. Albo przytuli i sobie pójdzie. Niech mnie przytuli ktokolwiek. Albo Ian.

Lükex Vogel · 2017-09-26 20:22:06

- Czyli... Rzucił cię? - upewniłem się. - Czyli... cholera? Yyy to chyba dobrze, że skoro cię nie kocha, to nie jesteście razem? To znaczy... Chyba - zawahałem się.
Ja-pierdole-za-co. Ja się nie znam na czymś takim jak związek, ja nawet - wstyd przyznać - w życiu dziewczyny nie miałem i...
Kurwa mać, jak zawsze się wkopałem.

#1 2017-08-29 13:14:34

Błękitny salon

#2 2017-09-01 21:40:38

Odp: Błękitny salon

#3 2017-09-01 21:45:21

Odp: Błękitny salon

#4 2017-09-01 22:01:27

Odp: Błękitny salon

#5 2017-09-01 22:04:25

Odp: Błękitny salon

#6 2017-09-01 22:14:55

Odp: Błękitny salon

#7 2017-09-01 22:19:38

Odp: Błękitny salon

#8 2017-09-01 22:31:06

Odp: Błękitny salon

#9 2017-09-01 22:34:42

Odp: Błękitny salon

#10 2017-09-01 22:49:17

Odp: Błękitny salon

#11 2017-09-01 22:54:29

Odp: Błękitny salon

#12 2017-09-01 22:58:29

Odp: Błękitny salon

#13 2017-09-01 23:00:47

Odp: Błękitny salon

#14 2017-09-01 23:32:59

Odp: Błękitny salon

#15 2017-09-01 23:37:47

Odp: Błękitny salon

#16 2017-09-01 23:45:30

Odp: Błękitny salon

#17 2017-09-26 19:28:36

Odp: Błękitny salon

#18 2017-09-26 19:45:11

Odp: Błękitny salon

#19 2017-09-26 19:52:16

Odp: Błękitny salon

#20 2017-09-26 19:59:31

Odp: Błękitny salon

#21 2017-09-26 20:04:29

Odp: Błękitny salon

#22 2017-09-26 20:07:06

Odp: Błękitny salon

#23 2017-09-26 20:09:36

Odp: Błękitny salon

#24 2017-09-26 20:13:18

Odp: Błękitny salon

#25 2017-09-26 20:22:06

Odp: Błękitny salon

Stopka