Ta Martwa-w-środku i ten Nieogarnięty

Echo Donovan · 2018-12-28 03:51:24

Postacie: Echo Donovan x Johnny Hastings
Czas: po pokonaniu Jerome'a. Może być też parę scen sprzed.
Krótki opis sytuacji: Echo podczas walki z Jeromem trafia do Próżni. Johnny postanawia ją odnaleźć i ocalić. No i ewentualny ciąg dalszy, jeśli przeżyją:v

Echo Donovan · 2019-03-28 23:48:52

Po jej misji
Nie potrafiłam złapać tchu. Szłam szybko, coraz bardziej zagłębiając się w las. Miałam wrażenie, jakby władza w nogach została mi odebrana. Chwiałam się i niemalże wpadałam na drzewa.
Całe ciało drżało od powstrzymywanych emocji. Chciałam stąd uciec. Potrzebowałam stąd uciec. Zdusiłam szloch, starając się wytrzymać.
Przyspieszyłam jeszcze bardziej. Las robił się coraz gęstszy. Delikatne promienie słońca przebijały się przez gałęzie, a ja nie potrafiłam się tym cieszyć. Nie. Nigdy tego nie potrafiłam. Nie umiałam okiełznać moich emocji. Nie umiałam ich zrozumieć.
W końcu potknęłam się o wystający korzeń drzewa i upadłam. Nie miałam siły się podnieść, drżąc na całym ciele. Zacisnęłam pięści na oczach.
Co się ze mną dzieje?
Palce szybko zrobiły się mokre od łez. Jęknęłam, wciąż starając się walczyć z wydaniem z siebie odgłosu, jednak tym razem mi się nie udało. Zduszany szloch wydostał się na zewnątrz, a ja zaczęłam tracić poczucie, że wiedziałam, kim jestem.

Johnny Hastings · 2019-03-28 23:49:28

Echo wyszła z podziemi akademii wraz ze wszystkimi. Wciąż miała tę niewzruszoną minę. Uśmiechnąłem się na jej widok, jednak nie minęło dużo czasu, zanim radosny wyraz zszedł z mojej twarzy. Drżały jej dłonie. Zaciskała jedną na drugiej.
Nikt tego nie widział. Nikt nie zwracał na to uwagi, świętując kolejny krok do pokonania Jerome'a.
Ale ja widziałem.
Echo pokręciła głową i ruszyła w stronę wyjścia z budynku. Zmarszczyłem brwi i ruszyłem za nią w stronę lasu.
Nie powinienem był jej śledzić. Martwiłem się. Coś było jednak zdecydowanie nie w porządku. Bardzo nie w porządku.
Zagłębialiśmy się w las niepokojąco daleko. Echo zaczynała drżeć. Boże, co tam się stało?
Ledwo szła, prawie obijała się o drzewa, aż w końcu upadła.
Podbiegłem do niej i wtedy... stanąłem zszokowany.
Płakała. Echo Donovan płakała. Walczyła z tym. Było słychać, że próbowała to powstrzymać.
Zamrugałem szybko, wytrącając się z otępienia.
- Echo? - Wyszeptałem. Nie wiedziałem, czy mnie słyszała. Wyciągnąłem do niej dłonie. Skóra na jej ręce była niesamowicie gorąca. Niemalże parzyła. - Zaraz ci pomogę, dobrze? - Nie miałem pojęcia, dlaczego mówiłem tak cicho.
Gdy wciąż wciskała sobie pięści w oczy, sam ją podniosłem i obróciłem w moją stronę. Serce na chwilę zaczęło bić innym rytmem, gdy zobaczyłem jej twarz w takim stanie. Trzymając ją w ramionach, usiadłem na ziemi i oparłem się o drzewo.

#1 2018-12-28 03:51:24

Ta Martwa-w-środku i ten Nieogarnięty

#2 2019-03-28 23:48:52

Odp: Ta Martwa-w-środku i ten Nieogarnięty

#3 2019-03-28 23:49:28

Odp: Ta Martwa-w-środku i ten Nieogarnięty

Stopka