Sale lekcyjne

Ren Endicott · 2017-12-10 22:27:48

Westchnęłam ciężko.
- Wiem, że muszę. Wiele rzeczy muszę.
Wyplątałam się z jego ramion, już nie kręciło mi się w głowie, więc stałam twardo na ziemi. Podeszłam do biurka.
- Nie znalazłam wszystkich, wybacz, że musiałeś tyle czekać. Przerwałam ci prace i na dodatek zdenerwowałam uczennice - zaczęłam wyliczać swoje błędy, przekładając kartki.

Roger Honest · 2017-12-10 22:31:07

Westchnąłem.
- Akurat ta uczennica jest zawsze zdenerwowana. A ja po prostu zaniepokoiłem się, że nie wracasz - skwitowałem, nie chcąc przedłużać jej poczucia winy. - Wracam do pracy. Ty pewnie też masz co robić.. I nie bój się o Agnes. Jestem pewien, że jakoś sobie poradzi.

Ren Endicott · 2017-12-10 22:36:13

Wzięłam w dłonie teczki i podeszłam do niego.
- Wracaj do pracy. - Podałam je Rogerowi i uśmiechnęłam się przepraszająco. - Chciałam, żeby nie radziła sobie jakoś - dodałam, krzywiąc się. Pokręciłam głową. Zawiodłam i Joan, a teraz dokładam Agnes. Świetnie. - Nieważne, nieważne. Idź już, mój miły.
Dotknęłam z miłości jego twarzy wciąż drżącą dłonią i dotknęłam przelotnie jego ust swoimi.

Roger Honest · 2017-12-10 22:40:41

Oddałem pocałunek.
- Tylko mi się tu nie zamartwiaj - zaznaczyłem. - idź od razu odpocząć, rozumiemu się? - starałem się być stanowczy, choć wiedziałem doskonale, że moja dezaprobata, albo stanowczość najwyżej wprawi Ren w rozbawienie.

Ren Endicott · 2017-12-10 22:43:52

Zaśmiałam się.
- Oczywiście kochany - odparłam z uśmiechem, starając się jak najbardziej uwierzyć w te słowa. - Nie stój tak i się nie przyglądaj - zaczęłam go poganiać. - Jeszcze będziesz miał czas żeby na mnie popatrzeć. Do pracy - mruknęłam, również próbując być stanowcza, ale ie tak bardzo jak on. Nigdy nie byłam nawet w połowie tak stanowcza.

Roger Honest · 2017-12-10 22:46:20

Pokręciłem głową i ruszyłem do drzwi.
- Nie mogę się doczekać, kiedy Ci się poprzyglądam - zaznaczyłem, wychodząc z sali, do której i tak będę musiał wrócić za dwie godziny.
Ehh...

Ren Endicott · 2017-12-15 23:03:20

***
- Roger? - spytałam zaglądając do sali. Mężczyzna siedział przy biurku, a obok niego stał jakiś chłopak.
Zerknął na mnie, oboje to zrobili.
- Dobraaa - zaczął chłopak, wracając spojrzeniem do swojego nauczyciela - ale może pan trochę z tym odpuścić, przynajmniej na święta - bąknął, nadąsany i lekko zgarbiony minął mnie w drzwiach.
Weszłam do środka i zamknęłam delikatnie drzwi. Odwróciłam się do niego. Schowałam drżące dłonie za siebie i splątałam je ze sobą. Trzęsły się nie z nadmiaru emocji, a po prostu z obawy, że Roger zezłości się na mnie gdy zacznę go o cokolwiek pytać. Nie chciałam tego.

Roger Honest · 2017-12-15 23:08:39

Warknąłem coś.
- Zaczynasz mnie ostro wkurwiać młody - zwróciłem uwagę. - Jeśli po świętach nie będziesz nadal miał pracy, osobiście coś Ci utnę. A co, to już zostanie moją słodką tajemnicą - powiedziałem chłodno, ale dzieciaka już to nie obchodziło. Wymaszerował z sali, dumny, że znów udało mu się wybłagać kolejny termin.
Spojrzałem na kobietę przy drzwiach, tym razem uśmiechając się lekko. Nie miałem jednak siły wstać z fotela.

Ren Endicott · 2017-12-15 23:12:50

Powolutku zaczęłam podchodzić do niego.
- Witaj, miły - przywitałam się z lekkim uśmiechem. - Świąteczna atmosfera Ci się nie udziela...? - zapytałam rozbawiona.
Zatrzymałam się obok niego i przyjrzałam dokładniej. Wyglądał na wyczerpanego.
- Powinieneś odpocząć, Roger. Nie jesteś chory...? - zaniepokoiłam się, dotykając jego czoła chłodną dłonią.

Roger Honest · 2017-12-15 23:18:28

Westchnąłem tylko, kręcąc głową.
- Przerwa świąteczna, ostatnie oceny... ten rozgardiasz zawsze mnie denerwuje. Jakby nie mogli się ogarnął i zaliczyć na czas wszystkie prace - wywarczałem pod nosem.
Potem uniosłem oczy na Ren, a humor momentalnie mi się poprawił, a chłód z oczu zniknął.

Ren Endicott · 2017-12-15 23:23:14

Opuściłam dłoń i uśmiechnęłam się lekko. Cieszyłam się widząc jak jego oczy błyszczą radością i wręcz emanują ciepłem.
- Niepotrzebnie - mruknęłam, opierając się tyłem o biurko. - Przecież ty jesteś taki spokojny - przypomniałam mu i zaśmiałam się. Nie wiedziałam jak zacząć, a może w ogóle nie zaczynać? - Masz już wolne? - spytałam, wciąż zwlekając z głównym tematem.

Roger Honest · 2017-12-15 23:26:07

Westchnąłem z błogim uśmiechem.
- Tak... chyba że jakiś zabłąkany duch świąt przybędzie i poprosi o poprawę sprawowaniu po świętach - parsknąłem, a potem spojrzałem na kobietę uważniej.
- Ren? Czy coś się stało...?

Ren Endicott · 2017-12-15 23:32:02

Westchnęłam.
- Nic poważnego... - mruknęłam. - Wiem, że nigdy nie byłeś skory do opowiadania o swojej rodzinie... Ale spotkałam na korytarzu twoją siostrę... - mówiłam coraz ciszej. - Nie była ona za szczęśliwa - dodałam już głośniej, posyłając pytające spojrzenie.

Roger Honest · 2017-12-15 23:34:44

Anthonina. Jak mi ten mały bombel życie truje.
- Jak miło, że tu zajrzała - mruknąłem. - Moja rodzina to temat dla mnie trudny, dlatego nigdy nie byłem skory do opowieści... A młoda to już w ogóle... choć podziwiam jej upór w dobijaniu mnie i przypominaniu o każdej rocznicy osobno.

Ren Endicott · 2017-12-15 23:38:41

- To pewnie jej sposób aby przeboleć utratę bliskich - mruknęłam. Zacisnęłam palce na brzegu swojej koszulki i popatrzyłam na moje dłonie. - Jesteście do siebie bardzo podobni - stwierdziłam po chwili. - Ale jej serce wypełnione jest nienawiścią...

Roger Honest · 2017-12-15 23:41:53

- Niestety, ma do niej prawo... - mruknąłem, spuszczając wzrok na swoje kolana. Nadal siedząc na fotelu obawiałem się, że Ren tak się przejęła jej uszczypliwymi uwagami. Nie jest przyzwyczajona do złośliwości młodej... mogła zranić moją słodką...

Ren Endicott · 2017-12-15 23:47:08

- Lecz skąd się ona wzięła? - zapytałam po chwili ciszy. - W końcu nie z nikąd... - powiedziałam sfrustrowana. Pokręciłam głową. - Takie uczucia muszą mieć powód, jakieś ziarno z którego ono wykiełkowało...

Roger Honest · 2017-12-16 00:11:43

Skrzywiłem się.
Cóż, chyba czas powiedzieć jej kilka rzeczy. Jeśli mam być szczery to i tak kiedyś spotkałaby ją...
- To przeze mnie, Ren - zaakcentowałem. - Dawno... kiedy byłem jeszcze siedemnastoletnim szczylem... napadli nasz dom. Wraz z moim bratem mieliśmy odeprzeć najeźdźców, jednak... Gavin zginął. Wykrwawił się - skrzywiłem się. Jeśli coś idzie mi ciężko, to wspomnienie tego niewinnego dzieciaka. Mojego brata.
- Trochę się podłamałem... więc wzruszyłem w podróż. A tutaj już Anthonina... Cóż. Czekała aż wrócę, a nie wracałem. Matka umarła, a ona została sama bo ja podróżowałem. Potem myślałem że nie żyje podczas gdy czekał na mój powrót... o ile wiem doświadczyła wiele, wiele złego...

Ren Endicott · 2017-12-16 06:52:45

Przez dłuższą chwilę milczałam trawiąc jego słowa.
- Od tamtej pory trwacie w takiej relacji...? - zapytałam ze ściśmiętym sercem.
Moja siostra jakoś nigdy za mną nie przepadała i kierowała w moją stronę wiele swojej frustracji, ale pomimo tego kovhałyśmy się.
Pokręciłam głową, aby otrząsnąć się ze wszystkich myśli.

Roger Honest · 2017-12-16 09:33:11

- Przez prawie sto lat nie miałem pojęcia, że żyje. Kiedy się spotkaliśmy, wygarnęła mi zdradę, to że ją zostawiłem no i prawie podpaliła kawiarnię - mruknąłem dotykając kostek, które zdobiły nieznaczne blizny po oprzeniach. - Pani Perfekcyjna, to osoba, której należy się mimo wszytsko bać. Jak mnie.

Ren Endicott · 2017-12-16 09:41:17

- Bać? - spytałam z zaskoczeniem.
Po chwili jednak westchnęłam, zwieszając ramiona.
- Roger, nie mów tak - poprosiłam,patrząc na niego z miłością. - Jesteś dobrym człowiekiem, twoja siostra pewnie też...

Roger Honest · 2017-12-16 09:43:13

Uniosłem wzrok na Ren.
- Możesz powiedzieć wiele. Że jestem idealny, jestem cudowny, oraz szereg przymiotników, które dzieci słyszeć nie powinny, ale dobrym człowiekiem mnie nie możesz nazwać - zauważyłem dość sucho.

Ren Endicott · 2017-12-16 09:46:24

Zmarszczyłam brwi.
- Nie? - spytałam z lekkim oburzeniem, poddenerwowana jego uparciem. - Uważasz się za złego człowieka? - dodałam z niedowierzaniem. Skrzyżowałam ramiona.

Roger Honest · 2017-12-16 09:48:38

Zastanowiłem się krótko.
- Nie... Ale za dobrego także nie. Wiele błędów przeszłości jest nieodwracalnych. Świadom tych błędów nie śmiem nazywać się dobrym, ale zły także nie jestem - odparłem. - Właśnie ta świadomego czyni mnie idealnym.

Ren Endicott · 2017-12-16 09:54:42

- Ludzie odnoszą donoszą sukcesy, jak i popełniają błędy taka jest kolej rzeczy. Ważne jaki jesteś teraz...
Obróciłam głowę w bok.
- Pomagasz innym, pomimo swoich zasad jesteś w stanie je trochę nagiąć. Nie musisz tu być, a jesteś... - powiedziałam cicho. - To czyni cię dobrym człowiekiem nie tylko w moich oczach, jaki i w oczach wielu innych osób

#201 2017-12-10 22:27:48

Odp: Sale lekcyjne

#202 2017-12-10 22:31:07

Odp: Sale lekcyjne

#203 2017-12-10 22:36:13

Odp: Sale lekcyjne

#204 2017-12-10 22:40:41

Odp: Sale lekcyjne

#205 2017-12-10 22:43:52

Odp: Sale lekcyjne

#206 2017-12-10 22:46:20

Odp: Sale lekcyjne

#207 2017-12-15 23:03:20

Odp: Sale lekcyjne

#208 2017-12-15 23:08:39

Odp: Sale lekcyjne

#209 2017-12-15 23:12:50

Odp: Sale lekcyjne

#210 2017-12-15 23:18:28

Odp: Sale lekcyjne

#211 2017-12-15 23:23:14

Odp: Sale lekcyjne

#212 2017-12-15 23:26:07

Odp: Sale lekcyjne

#213 2017-12-15 23:32:02

Odp: Sale lekcyjne

#214 2017-12-15 23:34:44

Odp: Sale lekcyjne

#215 2017-12-15 23:38:41

Odp: Sale lekcyjne

#216 2017-12-15 23:41:53

Odp: Sale lekcyjne

#217 2017-12-15 23:47:08

Odp: Sale lekcyjne

#218 2017-12-16 00:11:43

Odp: Sale lekcyjne

#219 2017-12-16 06:52:45

Odp: Sale lekcyjne

#220 2017-12-16 09:33:11

Odp: Sale lekcyjne

#221 2017-12-16 09:41:17

Odp: Sale lekcyjne

#222 2017-12-16 09:43:13

Odp: Sale lekcyjne

#223 2017-12-16 09:46:24

Odp: Sale lekcyjne

#224 2017-12-16 09:48:38

Odp: Sale lekcyjne

#225 2017-12-16 09:54:42

Odp: Sale lekcyjne

Stopka