Skrzydło szpitalne

Annabeth Coleman · 2017-11-12 12:16:28

Pokiwałam bardzo powoli głową. Nie wiedziałam co jej na to odpowiedzieć, w sumie... Poczułam coś dziwnego.
- Dziękuję - mruknęłam w końcu, patrząc na swoje chude dłonie. Poruszałam palcami aby patrzeć jak kości zabawnie poruszają się pod cienką warstwą skóry. - Nie musisz... się martwić - dodałam spokojnie, nie podnosząc zawstydzonego wzroku.

Agnes Vogel · 2017-11-12 12:21:44

- Nie muszę, ale chcę - zaśmiałam się cicho. - Poza tym nadal chcę się uczyć na lekarza, a przy tobie czuję się jak patolog. Twoja chudość aż mnie przeraża - dodałam, już mniej się uśmiechnięta.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 12:26:35

Podniosłam na nią pytające spojrzenie.
- Przesadzasz - stwierdziłam. Nie czułam się aż taka chuda. - Nie chcę być twoim królikiem doświadczalnym - oświadczyłam. - Czy masz dobre, czy złe intencje. Nie życzę sobie tego - powiedziałam, choć wyszło to bardziej jak prośba niż żądanie.
Zadrżałam, nie chciałam być ofiarą losu.

Agnes Vogel · 2017-11-12 12:29:37

Zaśmiałam się.
- Czasem nie wiem, czy nie powinnam płakać... Nigdy nie chciałam na tobie w żaden sposób eksperymentować - zapewniłam. - Chciałam się tylko... zaprzyjaźnić - powiedziałam, z nuta nieśmiałości.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 12:33:32

- Ze mną? - spytałam zdziwiona, marszcząc brwi. Westchnęłam. To było zbyt gwałtowne z mojej strony. Wraz z wypuszczeniem powietrza, te emocje opuściły moje ciało. - Znaczy... Oh... - Znów się zagubiłam. Wzruszyłam kościstymi ramionami.
Odwróciłam głowę w bok. Byłam dziś bardzo rozkojarzona, nie mogłam się skupić na jednym punkcie.

Agnes Vogel · 2017-11-12 12:38:16

Westchnęłam.
- Nie przejmuj się tym. Naprawdę. Jesteś po ciężkich przejściach, nie powinnam cię jeszcze bardziej męczyć, ale wiesz... Nie mam złych zamiarów - zapewniłam ją, czują się winna jej zagubieniu. - Powinnaś więcej odpoczywać, brać leki, no wiesz, takie tam...

Annabeth Coleman · 2017-11-12 12:42:34

Pokiwałam głową.
- Wiem - odparłam twardo.
Siedziałyśmy w ciszy do czasu aż kroplówka się skończyła. Spojrzałam prosząco na Agnes.
- Mogłabyś mnie od tego odłączyć? Naprawdę chciałabym stąd wyjść...

Agnes Vogel · 2017-11-12 12:46:08

Skinęłam głową ze spokojnym uśmiechem. Podeszłam do niej i ze stolika obok zabrałam gazę. Nasączyłam ją płynem łagodzącym ból i przyśpieszającym gojenie i przyłożyłam w miejsce gdzie poprzednio włożyłam igłę.
- Może trochę zaszczypać - uprzedziłam, ale uśmiechnęłam się do niej, by nie przejmowała się tym zbytnio. Ostrożnie i jak najszybciej wyjęłam igłę kroplówki z ciała Annabeth.
- Nie było tak źle, prawda? - zauważyłam, nadal trzymając w tamtym miejscu gazę.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 12:51:48

- Nie, jestem do tego przyzwyczajona - odparłam. - Dziękuję.
Złapałam gazę, a Agnes ją puściła. Zacisnęłam palce na swoim przedramieniu.
- Jesteś w tym wszystkim zorientowana... - zauważyłam. - Jak długo mam tu być? Źle mi z tym, że okłamałam mamę. Ona jest kłębkiem nerwów przeze mnie - mruknęłam smętnie. - Mówiąc "stąd wyjść" mam na myśli całe to miejsce - wytłumaczyłam.

Agnes Vogel · 2017-11-12 12:56:14

Zamyśliłam się. Chyba rozumiałam jej sytuację, jest spanikowana.
- Wiesz, sama nie jestem zorientowana, ale wiesz... Powinnaś tu zostać. Tu, w akademii - stwierdziłam. - Ta kobieta, która porwała cię teraz, to nic przy naszym wrogu. On zabiłby nas bez mrugnięcia, a w dodatku jesteś Wybrańcem... - westchnęłam ciężko. - Lepiej będzie jeśli powiadomisz swoją rodzinę, ale zostaniesz w akademii. Nie ma już wielu bezpiecznych miejsc, ale to akurat jest jednym z tych... Bardziej bezpiecznych - zauważyłam, z lekkim wahaniem. Lepiej by nie dowiedziała się o chłopaku od szmaragdu.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 13:04:51

- Bardziej bezpiecznych - bąknęłam. - Co to w ogóle ma znaczyć, że jestem wybrańcem... Nie chcę tego. Chcę wrócić tak skąd przyszłam i zostać. Co ja tu robię?
Zwiesiłam ramiona. To wszystko było takie bezsensu. Mama była by zła. Lata pracy, przez te kilkanaście dni poszły na marne. Znów nie chcę jeść, znów nie mam ochoty chodzić, zaraz przestanie mi się chcieć oddychać.
No bo po co? Tylko się męczę.

Agnes Vogel · 2017-11-12 13:09:46

Oh, poważnie losie? Jestem najgorszą możliwą osobą do tłumaczenia jej wszystkiego!
Mimo wszystko usiadłam na łóżku, na tyle daleko od niej by nie czuła się skrępowana, ale na tyle blisko, by nie musieć krzyczeć z drugiego końca sali.
- To... Kamień szlachetny. Bursztyn, który masz przy sobie. Jest z tobą związany. Kamienie są potrzebne by móc uwięzić naszego wroga. Razem z tobą jest nas dwanaścioro, każdy z nas ma inny kamień, ale wszystkie służą do tego samego, czyli uwięzienia Jerome... - wzięłam oddech, nieumyślnie robiąc dramatyczną pauzę. - Jesteś jednym z Wybranych, Annabeth. Musisz nam pomóc uratować wszystkich podróżników... - uśmiechnęłam się lekko.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 13:15:01

Patrzyłam na nią nieufnymi oczami.
Długo patrzyłam.
Na tyle długo, że dziewczyna zrobiła się niespokojna.
Ale ja dalej milczałam.
Ja? Miałam komuś pomóc? Kogoś uwięzić? Współpracować z innymi Wybrańcami... Zaraz, że co? To nie miało sensu, ja nie potrafiłam. Nie umiałam nawet zjeść całej porcji posiłku jaki dostawałam, czy choć przez jeden dzień myśleć pozytywnie, a co dopiero...
Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie...
To nie mogło się udać. To wszystko to jakiś głupi pomysł. Ja się na to nie nadawałam. Taka była prawda. I oni zaraz też się zorientują, że na nic się nie nadaję. I zaczną kpić. Nie mogę słychać tych ludzi... Co mam zrobić?
Umiałam zachować kamienną twarz, ale przecież mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy, a moja dusza była spanikowana i wystraszona.

Agnes Vogel · 2017-11-12 13:17:41

Westchnęłam i teraz ja też posmutniałam.
- Trochę straszne, co nie? - mruknęłam, patrząc na swój kamień na piersi. - Nie martw się, nie siedzisz w tym zupełnie sama.... - uniosłam wzrok. - Wiedziałaś, że jesteś podróżniczką, prawda?

Annabeth Coleman · 2017-11-12 13:25:11

- Nie, nie miałam o tym pojęcia... Mam dużo biżuterii z bursztynami. Lubie ten kamień ale nie miałam pojęcia, że ma to jakiekolwiek znaczenie. - Spojrzałam na swoją kurtkę, w której miałam mnóstwo dodatków. - Mam go? Przy sobie, czy w domu? Skąd mam wiedzieć, który to dokładnie? To bezsensu... I w takim razie skąd on się u mnie wziął...? - zżerała mnie ciekawość.
Zmarszczyłam brwi. Co o tym wszystkim myśleć?

Agnes Vogel · 2017-11-12 14:02:51

Zamyśliłam się.
- To ten, który jest najstarszy. Pierwszy bursztyn który miałaś. Widzisz, są to kamienie naszych przodków. Twoi przodkowie też byli podróżnikami, a jeden z nich był wybrańcem kilkadziesiąt lat temu. Teraz, nadeszła twoja kolej - wyjaśniłam.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 16:11:31

Podniosłam się a przed oczami pojawiły mi się ciemne plamki. Zamrugałam aby się ich pozbyć.
- Chyba zaszła pomyłka - mruknęłam jedynie, sięgając po swoją kurtkę. - Muszę iść - dodałam z zaciśniętym żołądkiem.

Agnes Vogel · 2017-11-12 16:21:00

Spojrzałam na nią, kiwając głową.
- Powinnaś pogadać z którymś z profesorów z akademii... - zaproponowałam cicho, ale pokręciłam głową. - Ale to jeśli poczujesz się na siłach. No i... zawsze możesz polegać na mnie, też jestem w tym świecie zielona - uśmiechnęłam się lekko.

Annabeth Coleman · 2017-11-12 16:24:14

- Nie jestem pewna czy opłaca mi się robić cokolwiek - mruknęłam smętnie. Przyciągnęłam do piersi jedyną rzecz jaka została mi z domu i wyszłam z pomieszczenia szpitalnego.

Echo Donovan · 2017-11-13 01:08:19

Otworzyłam oczy z trudem.
Po raz kolejny byłam w skrzydle szpitalnym. Nie musiałam nawet zgadywać.
Ale żyłam. Jak to było możliwe, że przeżyłam coś takiego? Ile krwi musiałam stracić? Próbował mnie zabić. Udało mu się... prawie. Jakimś cudem jednak wylądowałam w Akademii. Rozejrzałam się nieco nieprzytomnym spojrzeniem po sali i ze zdziwieniem natrafiłam wzrokiem na siedzącego na krześle obok mojego łóżka Johnnego Hastingsa. Jego głowa była odchylona do tyłu i najwyraźniej spał. Z ust ciekła mu ślina.
- Johnny? - Powiedziałam, ale nie zareagował. Wyciągnęłam dłoń w jego stronę, czując rozchodzący się po moim ciele ból i lekko nim potrząsnęłam.

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:11:28

Otworzyłem oczy, gdy ktoś mną potrząsnął. Zmarszczyłem brwi, powoli dochodząc do siebie. Fakt, szpital.
O kurcze, Echo.
Spojrzałem na dziewczynę, która patrzyła na mnie tym swoim nieprzeniknionym spojrzeniem.
- Obudziłaś się - powiedziałem zdziwiony. - Nie ruszaj się, będzie cię bolało.

Echo Donovan · 2017-11-13 01:12:40

- Już to przetestowałam - powiedziałam spokojnie. Zabrzmiałoby prawie jak żart, gdyby nie było to prawdą. Przechyliłam głowę. - Co tutaj robisz, Johnny?
Dziwne. Doprawdy, nie wiedziałam, co o nim myśleć.

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:14:26

Podrapałem się po głowie.
- No... Prawie zginęłaś, więc przyniosłem cię tutaj. Stwierdziłem, że zaczekam, aż się obudzisz. Trochę się o to pokłóciłem z dziadkiem, bo niedługo powinienem mieć elapsję. - Przewróciłem oczami.

Echo Donovan · 2017-11-13 01:16:18

- Ale ty nie potrzebujesz elapsji - powiedziałam domyślnie.
Zastanawiało mnie, czy on naprawdę nie czuł, że miał ślinę na brodzie, czy tylko udawał. Choć patrząc na to, że był to Johnny Hastings, byłam praktycznie na 99 procent przekonana, że nawet tego nie zauważył.

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:18:04

Spiąłem się i odwróciłem wzrok.
Skąd ona o tym wiedziała? Przecież zemdlała, gdy się przenosiliśmy. To nie miał żadnego sensu.
- Co ty mówisz, Echo? Przecież każdy podróżnik w czasie potrzebuje elapsji, żeby nie przenosić się randomowo - powiedziałem niemrawo.
Kompletnie nie umiałem kłamać. Co ja w ogóle umiałem? Bo na pewno nie ogarniać.

#76 2017-11-12 12:16:28

Odp: Skrzydło szpitalne

#77 2017-11-12 12:21:44

Odp: Skrzydło szpitalne

#78 2017-11-12 12:26:35

Odp: Skrzydło szpitalne

#79 2017-11-12 12:29:37

Odp: Skrzydło szpitalne

#80 2017-11-12 12:33:32

Odp: Skrzydło szpitalne

#81 2017-11-12 12:38:16

Odp: Skrzydło szpitalne

#82 2017-11-12 12:42:34

Odp: Skrzydło szpitalne

#83 2017-11-12 12:46:08

Odp: Skrzydło szpitalne

#84 2017-11-12 12:51:48

Odp: Skrzydło szpitalne

#85 2017-11-12 12:56:14

Odp: Skrzydło szpitalne

#86 2017-11-12 13:04:51

Odp: Skrzydło szpitalne

#87 2017-11-12 13:09:46

Odp: Skrzydło szpitalne

#88 2017-11-12 13:15:01

Odp: Skrzydło szpitalne

#89 2017-11-12 13:17:41

Odp: Skrzydło szpitalne

#90 2017-11-12 13:25:11

Odp: Skrzydło szpitalne

#91 2017-11-12 14:02:51

Odp: Skrzydło szpitalne

#92 2017-11-12 16:11:31

Odp: Skrzydło szpitalne

#93 2017-11-12 16:21:00

Odp: Skrzydło szpitalne

#94 2017-11-12 16:24:14

Odp: Skrzydło szpitalne

#95 2017-11-13 01:08:19

Odp: Skrzydło szpitalne

#96 2017-11-13 01:11:28

Odp: Skrzydło szpitalne

#97 2017-11-13 01:12:40

Odp: Skrzydło szpitalne

#98 2017-11-13 01:14:26

Odp: Skrzydło szpitalne

#99 2017-11-13 01:16:18

Odp: Skrzydło szpitalne

#100 2017-11-13 01:18:04

Odp: Skrzydło szpitalne

Stopka