Skrzydło szpitalne

Echo Donovan · 2017-11-13 01:21:26

- Ale nie ci, którzy potrafią kontrolować skoki. Jak ty - zauważyłam. Naprawdę nie potrafił kłamać. Całym sobą pokazywał, że ukrywał prawdę. - Wykrwawiłabym się, gdybyś zaniósł mnie pieszo do Akademii. Jedynym wytłumaczeniem, dlaczego żyję, jest to, że potrafisz kontrolować podróże w czasie - powiedziałam z lekkim, mocno maskowanym podziwem.
Rzadko kiedy spotykało się osoby, które nie potrzebowały chronografu. Nawet ja bez niego nie dałabym sobie rady. A tutaj okazywało się, że Johnny Hastings to potrafił. I najwyraźniej to ukrywał, skoro pokłócił się z dziadkiem o elapsję i próbował mnie okłamać

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:23:19

- Echo - westchnąłem zrezygnowany. - Nie przemęczaj się, poważka.
Musiałem porozmawiać o czymkolwiek innym. Nie chciałem w tym momencie mówić o sobie.
- Dlaczego zastanawiasz się nade mną? Tobie Jerome zabrał kamień, czy cokolwiek. To chyba źle, nie? Strasznie panikują jeśli chodzi o kamienie.

Echo Donovan · 2017-11-13 01:29:05

Dyskretna zmiana tematu.
Kiwnęłam głową, choć nawet ten ruch sprawiał, że odczuwałam zmęczenie.
- Mając mój kamień może mnie zabić, nawet nie zbliżając się do mnie. Mam... całkiem dobre połączenie z rubinem.

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:30:42

Otworzyłem szerzej oczy.
- Co?! Masz na myśli... może w tym momencie cię zabić? Tak w tym tym?! - Zapytałem zszokowany. Przecież to nie miało żadnego sensu! Czemu ja nie powiedziałem nikomu o tym kamieniu, cholera! - I co z tym rubinem? JAkie połączenie?

Echo Donovan · 2017-11-13 01:31:20

Nie mogłam mu tego opowiadać. Nie był wybrańcem. Miałabym przez to problemy.
Spojrzałam na chłopaka. Zdałam sobie sprawę z tego, że czy chciałam, czy nie, był tutaj najbliższą mi osobą. Ocalił mnie, teraz nawet siedział przy mnie i czekał, aż się obudzę. Dlaczego to robił? To nie miało żadnego sensu.
Mimo tego, że kompletnie nie ogarniał życia, miałam wrażenie, ze mogłam mu zaufać. Nie powiedział nikomu o kamieniu. Miał też własny sekret.
Westchnęłam.
- Możesz podać mi mój telefon? - Zerknęłam na komórkę na stoliku przy łóżku. Ktoś musiał ją wyciągnąć z moich jeansów.

Johnny Hastings · 2017-11-13 01:32:11

Co. Tu. Się. Odwalało?! Telefon? Teraz będzie na telefonie siedzieć?
- To nie czas na facebooka! - Zaprotestowałem, ale podałem jej smartfona mimo to.

Echo Donovan · 2017-11-13 01:36:30

- Nie mam facebooka - odparłam beznamiętnie, wpisując kod w komórce. Po chwili usłyszałam kliknięcie. - Musiałam wyłączyć kamery w szpitalu, jeśli miałam ci cokolwiek powiedzieć.
Dlaczego to robiłam?

Johnny Hastings · 2017-11-14 13:16:52

Przechyliłem głowę.
- I... zrobiłaś to przy pomocy telefonu? - Zapytałem lekko skonfundowany. - Jak w "Watch Dogs"?

Echo Donovan · 2017-11-14 13:18:03

- Johnny... - Westchnęłam. - Skup się, proszę. I ogarnij.
W pierwszym momencie chciałam się poprawić i trochę podciągnąć do pozycji siedzącej, ale tak mnie zabolało w okolicach brzucha, że z przygryzionej z bólu wargi popłynęła krew.

Johnny Hastings · 2017-11-14 13:23:12

Syknąłem i podałem jej chusteczkę.
- A mówiłem, żebyś się nie ruszała...
Pochyliłem się lekko i oparłem łokcie o kolana.
- Wiesz, mówisz do mnie, postaram się choć trochę ogarnąć, ale nie oczekuj cudów, mademoiselle.

Echo Donovan · 2017-11-14 15:30:43

- Mademoiselle... - Uniosłam lekko brew.
No dobrze. Można i tak.
Zastanowiłam się, jak powiedzieć mu to wszystko, żeby ogarnąć. Ostatecznie doszłam do wniosku, że w jakikolwiek sposób bym mu to powiedziała, on i tak nie zrozumie.
- Każdy Wybraniec ma kamień szlachetny. Mają inne właściwości, można by rzec "moce". - Złapałam odruchowo za dłoń, z której Jerome zdjął mi pierścień. - Ja jestem rubinem i potrafię jakby... - Zastanowiłam się, jak to najlepiej określić. - Kontrolować ogień. Dlatego trochę się wydałam Jerome'owi i przypaliłam mu oko.

Johnny Hastings · 2017-11-14 15:31:43

Otworzyłem szerzej usta.
- Przypaliłaś mu... oko? O cholera. Musiał się nieźle wkurzyć. Najpierw akcja na rozpoczęciu, teraz to...
Cholerka. Echo będzie miała teraz przerąbane.
- Lubisz sobie robić problemy? - Zapytałem, siląc się na żart.

Echo Donovan · 2017-11-14 15:37:15

- To on wbił mi nóż w brzuch - zaprotestowałam, spoglądając na niego nieco łagodniej. - Zawsze mam Johnny'ego, który po raz kolejny zaniesie mnie do szpitala, prawda? Mówili mi, że na rozpoczęciu też to zrobiłeś.
Zauważyłam, że jego policzki się rumienią i to dość mocno. Musiało to być dla niego problematyczne, bo takich mocnych rumieńców nie dało się przeoczyć.
- W każdym razie potrzebujemy kamieni do zniszczenia Jerome'a. A jeśli on je przejmie to... może być słabo. Ogólnie rozłączenie nas od kamieni już jest ryzykowne i wprowadza nas w chorobę, a zniszczenie go... - Skrzywiłam się lekko. - Powiem tak, w zależności od przywiązania wybrańca do kamienia, możemy albo zachorować na ciężką chorobę, albo zostać uwięzieni w próżni, albo umrzeć.

Johnny Hastings · 2017-11-14 15:39:58

Nie wiedziałem tego... Dlaczego ja do cholery niczego nie wiem?! Mam dziadka profesora, nieśmiertelnego podróżnika w czasie. Na pewno coś wiedział na ten temat!
Czyli Echo mogła umrzeć... już samo odłączenie mogło ją wyniszczać. Spojrzałem na nią zmartwiony.
Świetnie, udało ci się zagadać do dziewczyny, a ona zaraz umiera. Niezły fart, Johnny.
Jednak mina dziewczyny nadal nie wyrażała strachu.
- Nie martwi cię to? - Zapytałem. - Po twoim tonie głosu... Przecież możesz umrzeć...
Skoro mogła umrzeć, to chyba musiała być mocno przywiązana do kamienia, prawda?

Echo Donovan · 2017-11-14 15:42:57

Podniosłam na niego wzrok. Wydawał się naprawdę przerażony. Dlaczego? Przecież byłam... nikim. Dziewczyną, która co jakiś czas wpadała w tarapaty, a on ją ratował.
Może...
Nie. Nawet nie dopuszczaj do siebie takich myśli. Nawet jeśli, to i tak nic z tego by nie mogło być, poza tym sama byś tego nie chciała. Przypomnij sobie, co stało się z Kylem.
Cholera... Kyle.
- Kto powiedział, że mam czym się martwić? - Zapytałam nadal spokojnie i podniosłam dłoń.

Johnny Hastings · 2017-11-14 15:46:36

Początkowo niczego nie dostrzegłem, dopóki nie przyjrzałem się z bliska.
- Nie pierdziel... - Otworzyłem szerzej oczy.
Był taki malutki, że ledwo widoczny. Złapałem za jej dłoń, żeby przyjrzeć się jeszcze bardziej.
Pomiędzy palcem wskazującym a środkowym jej prawej dłoni, miała znamię. Tak przynajmniej myślałem od samego początku. Ale to nie było znamię. Dopiero pod światło zauważyłem, że "znamię" miało ciemnoczerwony kolor i lekko połyskiwało.
- O kur... czę. Nie gadaj. Wszczepiłaś go sobie? - Nadal to do mnie nie docierało. - To po co był ci pierścień?

Echo Donovan · 2017-11-14 15:50:28

Pokręciłam lekko głową.
- Johnny... detektywem to ty w życiu nie zostaniesz, wiesz? - Powiedziałam.
Dopiero po chwili dotarło do mnie, że on nadal trzymał mnie za rękę. Do niego chyba dotarło to w tym samym momencie, bo oboje szybko zabraliśmy dłonie. Jego policzki były jeszcze bardziej czerwone, niż wcześniej, o ile to możliwe, a moje... poczułam ciepło na twarzy. Musiało mi się zdawać. To pewnie ze względu na kamień, który nagle się nagrzał.
- Myślisz, że gdyby wszyscy oficjalnie wiedzieli, co zrobiłam z moim kamieniem, to Jerome nie uciąłby mi palców? - Odruchowo złapałam za dłoń. Nawet wolałam sobie tego nie wyobrażać. - Ukrywanie go, nie miałoby wtedy sensu. Tak zawsze go trudniej dostać, a że Jerome jest przekonany, że ma mój kamień... zawsze jestem o jeden krok do przodu.

Johnny Hastings · 2017-11-14 15:51:21

Nagle poczułem się zagrożony. Rozejrzałem się po sali.
- Jesteś pewna, że nikt nas nie podsłuchuje? - Zapytałem niezbyt przekonany. - Chyba nikomu tego nie powiesz, prawda? Chyba, że Reyesowi.

Echo Donovan · 2017-11-14 15:54:27

- Mój telefon zagłusza sygnały czegokolwiek w okolicach tego pomieszczenia. - Uspokoiłam go. - Nie, nie powiem. Nawet Reyesowi. Na razie nikt nie wie, że "straciłam" kamień i niech tak pozostanie. Załatwię jakoś kolejną podróbę. Niech wie o tym tylko Jerome. Jak powie komukolwiek... to najwyżej się wyda, że mój pierścień to kopia tego, który on mi zabrał. A prawdziwy pierścień nadal będzie u mnie, ukryty do czasu, gdy będzie konieczne go użyć. - Ledwo się powstrzymałam przed wzruszeniem ramionami, po czym spojrzałam przenikliwie na Johnnego. - Liczę na to, że mogę ci zaufać.

Johnny Hastings · 2017-11-14 15:57:39

- Ja-jasne - potwierdziłem i kiwnąłem głową. - Wiesz... może jestem ostatnim idiotą, ale możesz na mnie liczyć, Echo.
Uśmiechnąłem się do niej szczerze i dotknąłem jej ramienia, które jednak było strasznie gorące, więc od razu zabrałem dłoń.
- Parzysz. - Zaśmiałem się.
Miałem dodać coś w stylu, że jest dosłownie gorąca, ale powstrzymałem się, nie wiedząc, jak by przyjęła taki durny żart.

Echo Donovan · 2017-11-14 16:04:50

Dlaczego kamień się tak rozgrzał, że sprawił, że cała moja skóra była gorąca? Dziwna sytuacja, nigdy czegoś takiego nie miałam, od kiedy zaczęłam nad nim pracować i nad łączącą nas więzią.
- Przepraszam, to się zdarza... rzadko - powiedziałam zgodnie z prawdą, odczuwając coś na kształt... zażenowania? Co ja właściwie czułam? - Nie jesteś idiotą, Johnny. Po prostu... za dużo zamieszania w jednym miejscu na ogarnięcie tego wszystkiego.
Ból coraz bardziej dawał mi się we znaki.
- Chyba postaram się zasnąć. Mógłbyś pójść po pielęgniarkę po więcej leków przeciwbólowych?

Johnny Hastings · 2017-11-14 16:17:32

Pokiwałem głową i wstałem z krzesła.
- Jasne. Pewnie. Um.. - Zmarszczyłem brwi.
Wyciągnąłem długopis i - po dokładnym przeszukaniu kieszeni - chusteczkę, jako że nie miałem żadnej kartki. Napisałem na szybko na niej i położyłem na szafce obok łóżka.
- W razie czego masz mój numer. No wiesz... - Przeczesałem niepewnie włosy. - ... w razie jakbyś potrzebowała znowu ratunku.
Dopiero po chwili zdałem sobie sprawę z tego, co powiedziałem.
- Nie żebyś potrzebowała być ratowana! Po prostu... Chodziło o to... - Przywaliłem sobie dłonią w twarz. - Idiota - wymamrotałem.

Echo Donovan · 2017-11-14 16:22:41

- Czasem jak widać potrzebuję - powiedziałam, przymykając oczy. - Dziękuję, Johnny - dodałam ciszej.

Johnny Hastings · 2017-11-14 16:23:26

Spojrzałem na nią po raz ostatni i uśmiechnąłem się. Czyli jednak czasem udawało mi się zrobić coś dobrze.
- Nie masz za co dziękować, Echo - odpowiedziałem i poszedłem po pielęgniarkę.

Agnes Vogel · 2017-12-26 15:17:22

- Ostatni. Debil. Florian. Vogel. - wywarczałam przez zęby. Obudził mnie, kiedy po raz pierwszy od jakieś czasu udało mi się wyzbyć koszmarów, do tego pijany i krwawiący. Jęczał coś o brzuchu i żebrach, a w oczy rzucało mi się rozcięcie na łowie i na czole, brudna twarz...
- Przysięgam, sama cię kiedyś zabiję...

#101 2017-11-13 01:21:26

Odp: Skrzydło szpitalne

#102 2017-11-13 01:23:19

Odp: Skrzydło szpitalne

#103 2017-11-13 01:29:05

Odp: Skrzydło szpitalne

#104 2017-11-13 01:30:42

Odp: Skrzydło szpitalne

#105 2017-11-13 01:31:20

Odp: Skrzydło szpitalne

#106 2017-11-13 01:32:11

Odp: Skrzydło szpitalne

#107 2017-11-13 01:36:30

Odp: Skrzydło szpitalne

#108 2017-11-14 13:16:52

Odp: Skrzydło szpitalne

#109 2017-11-14 13:18:03

Odp: Skrzydło szpitalne

#110 2017-11-14 13:23:12

Odp: Skrzydło szpitalne

#111 2017-11-14 15:30:43

Odp: Skrzydło szpitalne

#112 2017-11-14 15:31:43

Odp: Skrzydło szpitalne

#113 2017-11-14 15:37:15

Odp: Skrzydło szpitalne

#114 2017-11-14 15:39:58

Odp: Skrzydło szpitalne

#115 2017-11-14 15:42:57

Odp: Skrzydło szpitalne

#116 2017-11-14 15:46:36

Odp: Skrzydło szpitalne

#117 2017-11-14 15:50:28

Odp: Skrzydło szpitalne

#118 2017-11-14 15:51:21

Odp: Skrzydło szpitalne

#119 2017-11-14 15:54:27

Odp: Skrzydło szpitalne

#120 2017-11-14 15:57:39

Odp: Skrzydło szpitalne

#121 2017-11-14 16:04:50

Odp: Skrzydło szpitalne

#122 2017-11-14 16:17:32

Odp: Skrzydło szpitalne

#123 2017-11-14 16:22:41

Odp: Skrzydło szpitalne

#124 2017-11-14 16:23:26

Odp: Skrzydło szpitalne

#125 2017-12-26 15:17:22

Odp: Skrzydło szpitalne

Stopka