Park

Echo Donovan · 2017-12-13 04:14:59

- Nieźle ci idzie ratowanie, tylko Johnny -stwierdziłam.
Postawiłam stopy na ławce, podciągając kolana pod brodę, żeby nogi też otulić kocem. Wypiłam kilka łyków grzańca, który całkiem nieźle smakował, musiałam przyznać.
- Choć na misje może raczej za mną nie chodź.
To było takie dziwne, że ktoś w ogóle próbował pilnować, żeby wszystko było ze mną dobrze. Zazwyczaj sama sobie radziłam. Ale... to dawało takie dziwne poczycie... Bezpieczeństwa? Sama nie wiedziałam. Dobra jednak była świadomość tego, że ktoś dba i że komuś zależy.
Zależy. Byle nie za bardzo. Potrafię tylko niszczyć.

Johnny Hastings · 2017-12-18 22:21:27

Zaśmiałem się i upiłem łyka.
- Nie. Raczej nie. Tylko bym ci przeszkadzał.
Oparłem dłonie na kolanach, w tym tą z kubkiem.
- Jak się czujesz? - Zapytałem, marszcząc brwi i poważniejąc. - Podobno Reyes coś kombinował z szafirem, żeby cię jakoś uzdrowić.

Echo Donovan · 2017-12-18 22:24:14

Kiwnęłam głową.
- No tak. Jak na razie idzie dość... powolnie. Elliott miał kamień od zawsze, ale raczej nie starał się zgłębiać jego właściwości. Raczej korzystał z tego, że czasem przynosił mu szczęście. Nieświadomie oczywiście. - Zmarszczyłam lekko brwi. - Johnny, zdajesz sobie sprawę, że wśród tego swojego nieogarnięcia, jesteś całkiem nieźle doinformowany jeśli chodzi o sprawy związane... - ze mną? - O sprawy. - Wzruszyłam ramionami.
Zacisnęłam dłonie mocniej na kubku.

Johnny Hastings · 2017-12-18 22:29:26

Przymknąłem oczy i odchyliłem lekko głowę do tyłu.
- Nie pomagasz - mruknąłem, zapewne cały czerwony na twarzy.
Zachowuje się, jakby już wiedziała. Z jednej strony daje takie sygnały, a z drugiej wydaje się, jakby nie dopuszczała do siebie tej myśli.
Podniosłem na nią wzrok.

Echo Donovan · 2017-12-18 22:38:48

Przygryzłam wargę. Poczułam, jak kąciki ust delikatnie unoszą mi się do góry.
Dziwne uczucie, tak się uśmiechnąć. Do tego stopnia dziwne, że sama byłam zaskoczona.
Odwróciłam wzrok od Johnnego i spojrzałam przed siebie.
- To ty tutaj jesteś od pomagania - zauważyłam. - Ja raczej wszystko utrudniam. Każdy ma jakąś rolę, nie?
Napiłam się kolejnego łyka grzańca, który przyjemnie rozgrzewał od środka.

Johnny Hastings · 2017-12-18 22:53:14

Widać nie tylko mnie zdziwił jej uśmiech.
Uśmiech Echo.
Jak to możliwe? Nigdy nie pokazywała po sobie żadnych emocji. Nie ważne, czy pozytywnych, czy negatywnych. Przyzwyczaiłem się do jej kamiennej twarzy. Uśmiech był miłą odmianą. Niesamowicie ładną odmianą. I wyjątkową u takiej osoby.
Czy to możliwe, że ja go wywołałem?
- Masz piękny uśmiech - powiedziałem miękko, nie mogąc się przestać szczerzyć.
Zignorowałem chęć schowania się za głupie ujawnianie się.

Echo Donovan · 2017-12-18 22:53:24

Przymknęłam oczy, czując ciepło na policzkach i tym razem byłam przekonana, że nie wywołał go kamień. Nie mogłam sobie dłużej już wmawiać, że wcale mnie nie zawstydzało to, jak okazywał swoje uczucia.
- A tam, gadanie - powiedziałam, czując lekki ucisk w sercu.
Siedzieliśmy przez dłuższą chwilę w milczeniu. Musiał czuć się zażenowany tym, że to powiedział, a ja tak zareagowałam. Nie wiedziałam, miałam zamknięte oczy.
W końcu jednak je otworzyłam i spojrzałam na niego kątem oka. Johnny przyglądał mi się, ale gdy to zauważyłam, opuścił wzrok na swoje dłonie. Ja również to zrobiłam i znowu zwróciłam uwagę na to, że nie miał rękawiczek. Skórę miał zaczerwienioną i widocznie wysuszoną z tego zimna. Widocznie wiecznie je ignorował, wychodząc na dwór.
Westchnęłam i z zawahaniem wyciągnęłam rękę z rubinem w jego stronę. Nadal wahając się, złapałam za jego dłoń.

Johnny Hastings · 2017-12-18 23:01:02

Zaskoczyła mnie do tego stopnia, że prawie odsunąłem rękę w pierwszej chwili. Jej dłoń była ciepła jak na dłoń osoby, która miała takie problemy z zimnem.
- Cz-czemu? - Wydobyłem w końcu z siebie jakiekolwiek słowa.

Echo Donovan · 2017-12-18 23:01:07

- Żeby ci nie musieli dłoni amputować przez odmrożenie - stwierdziłam rozgrzewając rubin, a przy okazji nasze dłonie.
Jego skóra była szorstka od pęknięć z zimna, ale mimo wszystko przyjemna w dotyku. To... strasznie dziwne. Przyjemne.
Piosenka w moich słuchawkach się zmieniła na jedną ze starszych, które zazwyczaj przełączałam. Kamień w jednej chwili nagrzał się bardziej, jednak udało mi się wrócić do kontrolowania go po paru sekundach. Mimo wszystko po raz pierwszy nie zmieniłam jej na inną.

Johnny Hastings · 2017-12-18 23:04:59

Przez moment jej dłoń wydawała się aż nazbyt gorąca, jednak to wrażenie szybko minęło. Czy to efekt tego rubinu? Te kamienie były takie pokręcone.
Uśmiechnąłem się nieznacznie.
- Tym razem ty się bawisz w superbohaterkę? Echo Donovan, władczyni płomieni - zachichotałem. Zerknąłem na słuchawkę zwisającą z jej ucha. - Czego tam słuchasz?

Echo Donovan · 2017-12-18 23:10:19

Strasznie trudno było mi kontrolować rubin. Dlaczego obecność tego chłopaka tak bardzo wyprowadzała mnie z równowagi, że traciłam kontrolę?
- Może kiedyś dam ci posłuchać, co? - Zaproponowałam. - Ale raczej nie teraz.

Johnny Hastings · 2017-12-18 23:13:04

- Jasne. - Kiwnąłem głową. Miałem wrażenie, że o dziwo tym razem ja czułem się bardziej... komfortowo w tej sytuacji. Ale chyba gdyby tego nie chciała, to sama by nie podawała ręki, prawda? - Może wracajmy soon, co? Bo oboje się rozchorujemy, a ty tym bardziej.

Echo Donovan · 2017-12-18 23:16:44

Przejechał kciukiem po mojej dłoni, a ja walczyłam o zachowanie mojej kamiennej twarzy.
- Jeszcze chwilę i możemy iść. - Zerknęłam na niego. - Dobrze?

Johnny Hastings · 2017-12-18 23:20:17

- Mhm - kiwnąłem.
Poprawiłem jej koc na ramionach i w końcu się zamknąłem. Odruchowo kreśliłem kółka na jej dłoni.
Wydawała się spięta. Kiedy ostatnio trzymała kogokolwiek za rękę?
Nie miałem nawet ochoty wracać do Akademii. W sumie jak na razie to wszystko, na co mogłem liczyć.
Właściwie teraz mi to wystarczało.
Iskierka nadziei.

Lükex Vogel · 2018-05-10 20:34:24

W sumie nie wiem od jak dawna lubiłem w ogóle opuszczać pokój. Może od tego momentu, gdy chciałem spotykać się z Des, a ona do akademii nie zaglądała. Jednak teraz jeszcze bardziej lubiłem spotykać się z Des. Z całkiem oczywistych przyczyn. Wiązało się więc to z częstym odwiedzaniem parku, gdzie uciekliśmy przed ludźmi tamtej pamiętnej dla mnie nocy pierwszego pocałunku, podczas balu zimowego.
Tak, może i jestem małym dupkiem, ale sentymentalnym i romantycznym dupkiem.
Tak więc rozejrzałem się jeszcze trochę po parku. Od kilku chwil mogłem mówić, że byłem całkiem sam w najbliższym otoczeniu. Powinna się niedługo pojawić...

Desiree Vaughn · 2018-05-10 20:42:27

Nie spałam kolejną noc i najwyraźniej przysnęło mi się trochę, gdy przeglądałam starocie w kryjówce. Zanim się zorientowałam, była pora na spotkanie ze Słonkiem. Syknęłam i zerwałam się z krzesła. Narzuciłam na siebie szybko ciuchy, zebrałam noże i przeniosłam się w czasie. Plus bycia podróżniczką: nawet jak jestem spóźniona, to nie jestem. Pojawiłam się na polanie parę metrów od Lükexa. Mało precyzyjnie.
- Sorki, lądowanie trochę nawaliło - powiedziałam głośniej i podeszłam bliżej.

Lükex Vogel · 2018-05-10 20:45:18

Zmarszczyłem brwi, patrząc uważnie na Desiree.
- Co jest? - zapytałem szalenie rzeczowo. - Jesteś rozkojarzona, przewróciłaś się podczas lądowania... Wszystko w porządku...? - upewniłem się, a w ostatnich słowach można było się spokojnie doszukiwać troski.

Desiree Vaughn · 2018-05-10 20:49:04

Zmarszczyłam brwi, jakbym nie wiedziała, o co chodzi.
-Nie no. Jest w porządku. Trochę nie spałam. Ze dwie noce. Chyba. Może? - Prychnęłam i położyłam mu dłonie na ramionach. - Żyję, nie?

Lükex Vogel · 2018-05-10 20:51:50

Rzuciłem jej poirytowane spojrzenie.
- Kolejna nie śpi? Jak Agnes? Jak ja mam się denerwować za dwie? - burknąłem i pokręciłem głową. - Dlaczego? Coś się stało, mam ci poszukać tabletek nasennych i siedzieć z tobą w bunkrze i kołysać do snu...?

Desiree Vaughn · 2018-05-10 20:54:24

Wewnętrznie się skrzywiłam, zewnętrznie tylko krzywo uśmiechnęłam.
- Chętnie bym cię zaprosiła, ale mam jeszcze parę spraw do załatwienia.
Nie wydawał się przekonany. No oczywiście. Westchnęłam.
- Jestem dużą dziewczynką. Potrafię sobie poradzić z koszmarami. Już jako dzieci musieliśmy się tego nauczyć, prawda? Choć... w sumie te nasenne mogą się przydać.

Lükex Vogel · 2018-05-10 20:57:08

Skrzywiłem się tylko i wróciłem do opierania na ławce i wpatrywania się w pustą przestrzeń parku. Skrzyżowałem ręce na piersi i stukałem palcami we własne ramie.
- Czyli nie powiesz mi o tych szalony rzeczach, które masz do załatwienia? I mam się sam dowiedzieć, co cię gnębi?

Desiree Vaughn · 2018-05-10 21:02:11

Wzruszyłam ramionami. Położyłam dłoń na jego głowie i zanurzyłam palce w jego włosach.
Byłam po prostu zmęczona.
- Nie musisz się domyślać. Dam sobie radę. - Oparłam wolną dłoń o ławkę. - Masz teraz większe zmartwienia.

Lükex Vogel · 2018-05-10 21:05:32

Nadstawiłem głowy pod jej dłoń, by nie przestawała, bo mimo iż byłem niezadowolony, że nie powiedziała mi o co chodziło, to ten gest był cukrem na moje serce.
- Mam zmartwienia? Jakie zmartwienia? - zapytałem, próbując sobie przypomnieć, czy komuś wiszę kasę, albo czy ktoś coś wisi mi.

Desiree Vaughn · 2018-05-10 21:07:30

Przewróciłam oczami.
- Twoją siostrę. Takiego brzydkiego typa, który próbuje wszystkich zamordować, a którego ona ma pokonać. Z resztą, sam mówisz, że ona też ostatnio nie sypia dobrze.

Lükex Vogel · 2018-05-10 21:11:42

Przymknąłem oczy i bez sił opadłem na ramie dziewczyny, byle nie przestała mnie miziać po włosach.
- Pierdole Jerome. Agnes znowu sypia jak chce, albo wcale, albo u tego wykurwistego pana idealnego... Mam dość, niech oni się tym zajmą, ja mogę być nadal przyjaznym hakerem z sąsiedztwa... - westchnąłem. - I tak nic nie znaczę w tej historii. Jeśli już ten Reyes się kręci przy Agnes to niech zapewni jej bezpieczeństwo...

#76 2017-12-13 04:14:59

Odp: Park

#77 2017-12-18 22:21:27

Odp: Park

#78 2017-12-18 22:24:14

Odp: Park

#79 2017-12-18 22:29:26

Odp: Park

#80 2017-12-18 22:38:48

Odp: Park

#81 2017-12-18 22:53:14

Odp: Park

#82 2017-12-18 22:53:24

Odp: Park

#83 2017-12-18 23:01:02

Odp: Park

#84 2017-12-18 23:01:07

Odp: Park

#85 2017-12-18 23:04:59

Odp: Park

#86 2017-12-18 23:10:19

Odp: Park

#87 2017-12-18 23:13:04

Odp: Park

#88 2017-12-18 23:16:44

Odp: Park

#89 2017-12-18 23:20:17

Odp: Park

#90 2018-05-10 20:34:24

Odp: Park

#91 2018-05-10 20:42:27

Odp: Park

#92 2018-05-10 20:45:18

Odp: Park

#93 2018-05-10 20:49:04

Odp: Park

#94 2018-05-10 20:51:50

Odp: Park

#95 2018-05-10 20:54:24

Odp: Park

#96 2018-05-10 20:57:08

Odp: Park

#97 2018-05-10 21:02:11

Odp: Park

#98 2018-05-10 21:05:32

Odp: Park

#99 2018-05-10 21:07:30

Odp: Park

#100 2018-05-10 21:11:42

Odp: Park

Stopka