Ren Endicott

Roger Honest · 2017-11-24 21:28:07

Westchnąłem i oparłem policzek o jej głowę.
- Ren, Ren, Ren... Jest podstawowa zasada podróżników. To co było, minęło i tyle. Najważniejsze jest to co teraz, więc... Nie myśl o tym co miałaś w tamtej chwili, a o tym co masz w tym życiu - westchnąłem, nie bardzo wiedząc jak pomóc. Ja nie nie lubiłem wspominać, więc i ten problem mi nie doskwierał.

Ren Endicott · 2017-11-24 21:33:17

Przymknęłam powieki z lekkim uśmiechem. Zapadła chwilą ciszy. Miałam wrażenie, że słyszę bycie naszych serc, jedno spokojne, a drugie rospędzone.
- Masz rację - przyznałam. - Wiecznie to powtarzam, mój drogi, i wygląda na to, że jeszcze długo się to nie zmieni...
Zaśmiałam się krótko.

Roger Honest · 2017-11-24 21:42:02

- Czasem trzeba posłuchać samego siebie - parsknąłem. - Mówisz mądre rzeczy, ale zupełnie się do nich nie stosujesz. To oznaka skrajnej ignorancji, albo rozchwiania emocjonalnego trzeciego stopnia... - stwierdziłem, głaszcząc ją po ramieniu i odkładając zdjęcia na stosy. - Widzisz, ciesz się, że jestem jeszcze ja.

Ren Endicott · 2017-11-24 21:47:53

- Ja popadłam w skrajną ignorancję i rozchwianie emocjonalne, a ty, mój drogi, w skrajny egoizm i kompletne odwzorowanie się od świata. Przyganiał kocioł garnkowi - podsumowałam, łapiąc się za ramię, a przy okazji w połowie nakrywając swoją dłonią dłoń Rogera.

Roger Honest · 2017-11-24 21:56:43

Prychnąłem udając szczerze oburzonego.
- Nie egoizm, a jestem po prostu idealny - poprawiłem ją. - Przecież przy tobie można być tylko takim, i nikim mniej - dodałem z dumą.

Ren Endicott · 2017-11-24 22:04:27

Przekreciłam się tak, aby być do niego obrócona twarzą, a jego ręka ześlizneła się z mojego ramienia.
- Ja nie stawiam żadnej poprzeczki, Rogerze! - oburzyłam się. Położyłam jedną dłoń na swojej klatce piersiowej. - Nie jestem nikim wyjątkowym - powiedziałam, uśmiechając się lekko. Opuściłam dłoń i położyłam ją obok jego dłoni, stykając nieco palce. - Jestem człowiekiem pełnym wad, tak jak i ty. Tu chodzi o dopełnienie soe i doskonalenie wzajemnie.

Roger Honest · 2017-11-24 22:10:49

Parsknąłem śmiechem, ale musiałem jej przyznać rację. Nie jestem ślepy, ani głupi, tym bardziej jeśli sprawa dotyczy samego mnie. Zmieniłem się kiedy wyznałem wszystko Ren. Przestałem być kłębkiem złości, wyładowującym się na uczniach.
Znaczy - nadal uwielbiałem im utrudniać życie. Moje małe hobby. Ale Bezsprzecznie wyglądało to już zupełnie inaczej niż dwa tygodnie temu.
- Gdyby mnie mój chłód, pewnie dawno rozniosłabyś tą akademię po odkryciu seriali romantycznych - przyznałem. - Ale jak dla mnie zawsze byłaś gwiazdą, którą mogłem najwyżej podziwiać z poziomu centrum badawczego. I choć wiedziałem o tobie wszystko, to między nami były setki lat świetlnych...

Ren Endicott · 2017-11-24 23:16:31

Patrzyłam na niego z taką ciekawością jakbym widziała go po raz pierwszy.
- Jeju, Roger - mruknęłam w końcu z zaciściętym gardłem. Na mojej twarzy pojawił się grymas. Przesuwałam dłoń i splątałam nasze palce. Popatrzyłam na złączone dłonie.
Jak on musiał cierpieć przez te lata...
Przed oczami minęły mi jego krzywe uśmiechy.
Zdenerwowałam się,zdenerwowałam się na siebie, byłam przyczyną bólu tego człowieka, człowieka, który był mi bliski. Kompletnie odpłynęłam myślami.

Roger Honest · 2017-11-24 23:22:44

Zerknąłem na kobietę i po pierwszych oględzinach mogłem stwierdzić, że znowu odpłynęła. Westchnąłem i pocałowałem ją lekko w czoło.
- Ziemia do Ren? - parsknąłem. - Przesadziłem? Chyba trochę, nie bywam romantyczny dla kogokolwiek poza moim odbiciem w lustrze - przyznałem ze skruchą.

Ren Endicott · 2017-11-24 23:28:18

Kiedy jego głos wdarł się do mojej głowy poczułam się jakgdyby wpadła do zimnej wody. Zamrugałam gwałtownie gdy jego usta musneły moje oszołomiona, a potem nasze spojrzenia się skrzyżowały.
- Nie, nie, mój drogi, nie o to chodziło - powiedziałam powoli, uśmiechając się słabo. Moje spojrzenie umknęło na małej place na ścianie ponad ramieniem Rogera.
Wzięłam głęboki oddech.
- Muszę się uspokoić - szepnęłam , jednak ten delikatny uśmiech nadal tkwił na mojej twarzy, gdyż nie chciałam aby mężczyzna się denerwował.

Roger Honest · 2017-11-24 23:34:20

Zmarszczyłem brwi.
- Ren, może się zmieniłem, ale nie znam cię od wczoraj - mruknąłem. - O co chodzi? Znów coś sobie przypomniałaś? Skoro to coś cię martwi, to może mi o tym powiesz? - zaproponowałem. - Umiem czytać z ludzi, ale nawet ja mam swoje granice. Jestem idealny, ale nie jestem Bogiem.

Ren Endicott · 2017-11-24 23:44:14

Łzy zaczęły mi się zbierać w kącikach oczu. Przymknęłam powieki i powoli pokręciłam głową. Mój uśmiech stał się szerszy, nie wiedziałam tylko na ile był prawdziwy.
- Kochałam Jamesa - mruknęłam. - I... I-i po jego śmierci... - Przełknęłam gule w gardle. - Miałam wrażenie jakby ktoś... - skrzywiłam się - ...zabrał mi cześć mnie. - Wzięłam drżący oddech. - Sprawiłam ci taki ból? - spytałam ze strachem, a serce rozdzierało mi się na pół.
Znów dłonie zaczynały mi się trząść ale nie byłam w stanie tego powstrzymać, choć chciałam. To było nieodpowiednie, wywierało presję na rozmówcy, nie powinnam, ah, ale nie mogłam inaczej!

Roger Honest · 2017-11-24 23:50:53

Odetchnąłem. Mogłem się tego spodziewać, ostatecznie... To Ren. Taką jaką zawsze kochałem, nie? Boże to brzmi żałośnie...
- James dawał ci szczęście. Był dla ciebie ważny to oczywiste, że... umierając poczujesz ten ból - przyznałem. - A ja... cóż. Nie umarłaś. Wiedziałem, że gdziekolwiek jesteś, umiesz o siebie zadbać. Choć bałem się okropnie, bo nie mogłem tego sprawdzić, ale... Nie martw się, dałem radę - zapewniłem uśmiechając się lekko i ocierając zagubioną łezkę w kąciku jej oka. Westchnąłem.
- Ja umiem sobi poradzić z wieloma, trudnymi emocjami. Głównie o ciebie się bałem.

Ren Endicott · 2017-11-25 00:00:55

Zacisnęłam usta. Cała byłam spięta. Kolejną łze wytarłam już sama.
- Czemu ludzie zadają sobie tyle bólu? Kiedy człowiekowi wydaje się, że wie coś na temat miłości, to ona go znowu zaskakuje - szepnęłam ze smutkiem. Przeniosłam spojrzenie na zdjęcia, chciałam skupić na czymś wzrok.

Roger Honest · 2017-11-25 00:04:04

Spojrzałem na nią z przykrością.
- Póki co, ty ostatnio tylko płaczesz przez tą miłość - westchnąłem. - Zupełnie niepotrzebnie. Pamiętasz? Liczy się tu i teraz. Chyba, że teraz tak cię dołuje - mruknąłem, w sumie lekko rozbawiony widząc jej dłoń splecioną z moją.

Ren Endicott · 2017-11-25 00:15:18

Wolną ręką ogarnęłam włosy z twarzy.
- To skomplikowane. Mój ostatni narzeczony zginął - powiedziałam ma tyle spokojnie ma ile mogłam, choć było to już dłuższy czas temu i mimowolnie spojrzałam na pierścionek na moim palcu. Oblizałam obie wargi. - I po tym... - Wzruszyłam ramionami. - Na chwilę się wyłączyłam. Zawsze było to dla mnie trudne. Z powrotem zaczęłam się odnajdywać ale doszedł do tego szmaragd i czuje się kompletnie rozjechana i czasami po prostu nie wiem w co włożyć ręce - powiedziałam na jednym oddechu, a ostanie słowa były już chyba niesłyszalne. - No i się denerwuje, i płacze i znów się denerwuje. Trochę jak nastolatka - stwierdziłam, kiwając się na boki. Zaśmiałam się nerwowo. - Okropna jestem.

Roger Honest · 2017-11-25 00:18:29

No tak. Kamień. Emocje są jego cholerną specjalnością, na dodatek miłość. Kurde.
- Powinienem poczekać z wyznaniami aż wróci ci pełna kontrola nad kamieniem - zganiłem sam siebie na głos. - Teraz jeszcze trudniej ci to wszystko ogarnąć, bo czujesz mnie i... Rany, to było zbyt spontaniczne jak na mnie, powinienem był to przekalkulować... - mruczałem, nadal tuląc do siebie Ren, jakby miało to pomóc i mi i jej.

Ren Endicott · 2017-11-25 00:27:12

- Proszę cię, mój drogi. Byłabym już zła, że czekasz z tym aż rezerwie cie to na strzępy od środka... - powiedziałam cichutko z nutą rozbawienia.
Czułam się wspaniale będąc znów w ramionach, kogoś ktogo uczucia były tak silne, na dodatek były siekierowane właśnie najmniej, co napełniało moje serce ogromną radością.

Roger Honest · 2017-11-25 00:32:57

- Moja droga - przedrzeźniałem ją. - Prędzej rozerwałbym kogoś na strzępy niż sam się poddał w oczekiwaniu na odpowiedni moment - zauważyłem. - A że ten moment nie nadchodził... Cóż, sam stworzyłem sposobność - wzruszyłem ramionami, nadal obejmując dziewczynę.
gdyby ktoś tu teraz wszedł, pewnie doznałby niezłego szoku, widząc mnie w takim stanie.
O tak, zdecydowanie.

Ren Endicott · 2017-11-25 00:40:17

Uśmiechnęłam się słysząc te słowa z jego ust, choć początek był mocno złośliwi, jednak to spowodowało, że jeszcze bardziej chciało mi się uśmiechać.
Zaczęliśmy się kiwać lekko na boki.
- Cieszę się, że to zrobiłeś i nie czekałeś, choć na początku mocno mnie wystraszyłeś swoim zachowaniem - przypomniałam sobie i odchyliłam się do tyłu aby móc na niego spojrzeć.

Roger Honest · 2017-11-25 00:44:51

Zamyśliłem się.
- Chodzi ci o ten moment kiedy byłem po prostu chamski, opryskliwy i dupkowaty? To była norma. Jednak im dłużej z tobą tu siedzę to tym szybciej się to ulatnia...

Ren Endicott · 2017-11-25 00:52:51

Mimowolnie się uśmiechnęłam.
- Cieszę się z tego powodu, mój drogi.
Położyłam dłonie na jego ramionach i przejechałam po nich dłońmi, aż dojechałam do nadgarstków.
- Mam nadzieję, że ulotni się tego jak najwięcej i jak najmniej znowu to w ciebie wsiąknie - powiedziałam obrazowo. Spojrzałam na zdjęcia. - Nie musisz tego ze mną kończyć, mój drogi, mogę to w zrobić sama - oznajmiłam z uśmiechem.

Roger Honest · 2017-11-25 01:12:30

Przymknąłem oczy i pozwoliłem sobie oprzeć policzek na głowie Ren.
- No to kończ sama, ja potowarzyszę - mruknąłem bezwiednie, gotów zasnąć z tą kruszyną w ramionach.

Ren Endicott · 2017-11-25 07:55:45

Zachichotałam. Pociągnęłam nosem i wróciłam do wcześniejszego zajęcia. Starałam się zbytnio nie wiercić aby nie przeszkadzać Rogerowi. Jego oddech się uspokoił, czułam go na głowie.
- Jednak jesteś już wiekowy, mój drogi, drzemki w ciągu dnia? - mruknęłam pytająco.

Roger Honest · 2017-11-25 07:58:15

- Chciaj - mruknąłem. - Po prostu lubię zasnąć w miejscu, gdzie czuję się dobrze. Jak kot - stwierdziłem. - Dlatego nie zasypiam w fotelu w sali - dodałem zgodnie z prawdą. Uchyliłem lekko oczy, zerkając na Ren.

#26 2017-11-24 21:28:07

Odp: Ren Endicott

#27 2017-11-24 21:33:17

Odp: Ren Endicott

#28 2017-11-24 21:42:02

Odp: Ren Endicott

#29 2017-11-24 21:47:53

Odp: Ren Endicott

#30 2017-11-24 21:56:43

Odp: Ren Endicott

#31 2017-11-24 22:04:27

Odp: Ren Endicott

#32 2017-11-24 22:10:49

Odp: Ren Endicott

#33 2017-11-24 23:16:31

Odp: Ren Endicott

#34 2017-11-24 23:22:44

Odp: Ren Endicott

#35 2017-11-24 23:28:18

Odp: Ren Endicott

#36 2017-11-24 23:34:20

Odp: Ren Endicott

#37 2017-11-24 23:44:14

Odp: Ren Endicott

#38 2017-11-24 23:50:53

Odp: Ren Endicott

#39 2017-11-25 00:00:55

Odp: Ren Endicott

#40 2017-11-25 00:04:04

Odp: Ren Endicott

#41 2017-11-25 00:15:18

Odp: Ren Endicott

#42 2017-11-25 00:18:29

Odp: Ren Endicott

#43 2017-11-25 00:27:12

Odp: Ren Endicott

#44 2017-11-25 00:32:57

Odp: Ren Endicott

#45 2017-11-25 00:40:17

Odp: Ren Endicott

#46 2017-11-25 00:44:51

Odp: Ren Endicott

#47 2017-11-25 00:52:51

Odp: Ren Endicott

#48 2017-11-25 01:12:30

Odp: Ren Endicott

#49 2017-11-25 07:55:45

Odp: Ren Endicott

#50 2017-11-25 07:58:15

Odp: Ren Endicott

Stopka